ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

“ഈ പാർവതി ശരിക്കും ആരാ?” 

ഞാൻ അതൊക്കെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന ആനിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.. 

“ഏട്ടന്റെ സ്വന്തം പാർവതി ആണ്.. നിങ്ങളുടെ കല്യാണം എല്ലാവരും തീരുമാനിച്ചത് ആണ്…” 

“”ഉവ്വോ?” 

എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി.. ഒപ്പം നാണവും.. അവൾ എന്നെ നോക്കി നില്കുന്നു… 

അവളും ആനിയും കൂടി എന്നെ കുളിപ്പിച്ച് നല്ല ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഒക്കെ ഇടീപ്പിച്ചു ബെഡിൽ ഇരുത്തി.. 

ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ അവൾ എന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് സങ്കടം തോന്നി.. 

അവർ രണ്ടുപേരും എന്റെ ഒപ്പം ഇരുന്നു.. എന്റെ ഫോൺ എടുത്തു കയ്യിൽ തന്നു.. 

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പാർവതി പോയി..

 അവൾ എന്റെ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നിട്ടാണ് പോയത്.. എനിക്ക് വീണ്ടും നാണം വന്നു.. 

“ഞാൻ ആണ് ഏട്ടന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണം എന്നും പറഞ്ഞു.. അതെനിക്ക് മനസിലായില്ല… 

ഭിത്തിയിൽ കുറെ ചിത്രങ്ങൾ.. അതാരൊക്കെ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല.. 

എന്നാൽ കൃഷ്ണനെയും രാധയെയും എനിക്ക് മനസിലായി… എന്തോ ഒരു ഓർമ തോന്നി… മനസിലെ കറുത്ത ബോക്സ് ചിലതു വെളുത്തു വരുന്നു… 

അമ്മയും അച്ഛനും വന്നു കുറെ നേരം സംസാരിച്ചു.. സംസാരിച്ച കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ഒരു സ്വപ്നം പോലെ നേരിയ ഓർമ തോന്നി… 

ആനി ആൽബം ഒക്കെ എടുത്തു എന്നെ കാണിച്ചു തന്നു.. 

അന്ന് ഞാൻ വേഗം കിടന്നു.

അങ്ങനെ ഒരു ആഴ്ച കൂടി കഴിഞ്ഞു.. 

എന്നെ കാണാൻ കുറേപേർ വന്നു.. ഒരു സുന്ദരി വന്നു ഞാൻ അലീഷാ എന്ന് പറഞ്ഞു കൈ തന്നു.. 

അവളെ എനിക്ക് നല്ല പരിചയം തോന്നി.. അവളുടെ മാറിലേക്ക് ഞാൻ എപ്പോഴോ മുഖം പൂഴ്ത്തിയത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.. 

“എന്താ ഒരു കള്ളച്ചിരി…? നിനക്ക് എന്നെ മനസ്സിലായോ?”