ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

“തലവേദന മാറും ചേച്ചി.. “ 

“ചേച്ചിയോ…? “ 

ഞാനും ആനിയും ഒരുമിച്ചു ചോദിച്ചു… 

“അല്ല അതുപിന്നെ.. ഒരു ബഹുമാനം ഒക്കെ കൊടുക്കണ്ടേ…?” 

അവൻ തല ചൊറിഞ്ഞു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ചിരിച്ചു… 

അന്ന് വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു എല്ലാവരും കിടന്നു.. 

രാവിലെ ഞാൻ ബാഗ് ഒക്കെ ഗ്ലാഡ്സന്റെ വണ്ടിയിൽ കയറ്റി പാർവതിയെ എൻമോറിൽ കൊണ്ട് പോയി.. 

അവളുടെ റൂമിന്റെ അകത്തു കയറിയപ്പോൾ എനിക്ക് അലീഷാ പറഞ്ഞ കാര്യം ഓർമ വന്നു.. 

“നിന്റെ ഫോട്ടോ ആണ് അവളുടെ റൂമിൽ നിറയെ…” 

ശരിയാണ്.. എന്റെ സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ ഉള്ള ചിത്രങ്ങൾ ഒക്കെ പ്രിന്റ് ചെയ്തു ഭിത്തിയിൽ ഒട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു… 

അത് ഞാൻ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ കള്ളചിരിയോടെ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു… 

“കരഞ്ഞ ചരിത്രം മാത്രമേ ഈ റൂമിനു അറിയുള്ളു ഏട്ടാ…” 

അവൾ മെല്ലെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു കുറ്റബോധം തോന്നി.. 

ഞാൻ നാട്ടിൽ കള്ളുകുടിച്ചു നടന്നപ്പോൾ ഇവൾ എന്നെ മനസ്സിൽ താലോലിച്ചു കരയുകയായിരുന്നു… 

അതും എന്റെ അഭിമാനം കാത്തുസൂക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി… 

“ഇനി കരയണ്ടല്ലോ… എന്റെ ശ്രീക്കുട്ടി…” 

ഞാൻ അവളുടെ മുഖം കോരി എടുത്തു ചെഞ്ചുണ്ടിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു… 

അവൾ എന്നെ പുണർന്നു കൊണ്ട് ഒരു നിമിഷം നിന്നു.. 

അവളെ അവിടെ വിട്ടു ഞാൻ എന്റെ ജോലി സ്ഥലത്തേക്ക് ചെന്നു.. നേരത്തെ പരിചയം ഉള്ള സ്ഥലം ആയതു കൊണ്ട് ഒരു ടെൻഷനും ഇല്ലായിരുന്നു.. 

അവിടെ നിന്നും ഒരു താൽക്കാലിക താമസസ്ഥലം ഒരുക്കിയിരുന്നു.. അങ്ങോട്ടു മാറി..