ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

ഞാൻ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു… മുറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു.. ഞാൻ വിറക്കുകയായിരുന്നു… 

 

“മോളെ? എന്താ?” 

 

കതകിന്റെ അവിടെ അനക്കം.. പപ്പ.. 

 

“പപ്പ??? പപ്പാ…..!” 

 

ഞാൻ ഓടി ചെന്നു ആ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു.. പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.. 

 

“എന്റെ മോനെ….” 

 

എന്ന് പറഞ്ഞു പപ്പയും കരഞ്ഞു… 

 

“അമ്മെ……!” 

 

പപ്പയുടെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന അമ്മയെ ഞാൻ വിളിച്ചു.. 

 

എല്ലാവരും കരഞ്ഞു.. ഞാൻ ഏതോ ലോകത്തു നിന്നും വന്നത് പോലെ… 

 

കറുത്ത ബോക്സ് ഒക്കെ പോയി.. പകരം നിറമുള്ള എന്തൊക്കെയോ എന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു… എല്ലാം എനിക്ക് ഓർമ വന്നു… 

 

ഞങ്ങൾ നാല് പേരും ഡൈനിങ്ങ് റൂമിൽ ഇരുന്നു കുറെ നേരം കരഞ്ഞു.. 

 

“എന്റെ ബൈക്കിന് വല്ലതും പറ്റിയോ?” 

 

എന്റെ ചോദ്യം കെട്ട് എല്ലാവരും എന്നെ ഒന്ന് തറപ്പിച്ചു നോക്കി… 

 

എന്നാൽ അത് മന്ദഹാസത്തിലേക്കും കളി തമാശയിലേക്കും മാറി.. അന്ന് രാത്രി ആരും ഉറങ്ങിയില്ല… 

 

***

എനിക്ക് പാർവതിയെ കാണാൻ കൊതി തോന്നി.. 

 

എന്നാൽ അവളെ രാത്രിയിൽ വിളിച്ചു അറിയിച്ചാൽ നീ തന്നെ ഇപ്പോൾ കൊണ്ടുവരേണ്ടി വരും എന്ന് പപ്പ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആനി ഒതുങ്ങി.. 

 

“ഏട്ടാ.. എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാണ്…” 

 

ആനി തല എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് വച്ച് പറഞ്ഞു.. അവൾ കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. 

 

“എന്താ മോളെ ഇനി അതും ആലോചിച്ചു?” 

 

ഞാൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.. 

 

“അല്ല.. ഏട്ടാ.. ഞാൻ ആണ് അവളോട് ഇങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞത്.. വരുന്നത് അറിയിക്കാതെ.. പിന്നെ ആ അമ്പലത്തിൽ പോയി നിന്ന് ഞാൻ ഏട്ടനെ അവിടെ എത്തിക്കാം എന്നും അവിടെ നിന്നും സർപ്രൈസ്‌ ആയി ഏട്ടനെ ഞെട്ടിക്കും എന്നൊക്കെ ആണ് പ്ലാൻ ചെയ്തത്.. എന്നാൽ അവൾ എന്നോട് പറയാതെ തുണിക്കടയിൽ വന്നു എല്ലാം കുളം ആക്കി… “ 

314 Comments

  1. Superb…

  2. Happyy… ??

  3. ബ്രോ പാർവതി അവനെ വിട്ട് പോയപ്പോ വല്ലാത്തൊരു നീറ്റലായിരുന്നു.
    ❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️

  4. ༒☬SULTHAN☬༒

    Mk ഏട്ടാ എത്ര വട്ടം വായിച്ചു എന്നറിയില്ല ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി. ഓരോ വാക്കുകളും ഹൃദയത്തിൽ ഉണ്ട്.
    ❤❤❤❤❤❤❤

  5. You are the best

  6. കാർത്തിക് ശങ്കർ

    ബ്രോ എന്താ നിയോഗം ഡിലീറ്റ് ചെയ്തത്. എനിക്ക് അത് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പ്ലീസ്

Comments are closed.