ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

അന്ന് ഞാൻ കുറെ അധികം കുടിച്ചു.. എന്നാൽ എന്റെ ബോധം പോയില്ല.. കുടിച്ചു എന്ന തോന്നൽ പോലും വന്നില്ല.. 

ബാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഒരു ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ചെന്നു ഇരുന്നു.. ദൂര യാത്ര പോകുന്ന ബസുകൾ ഇവിടെ നിർത്താറുണ്ട്.. 

ഒരു ബസ് അവിടെ നിർത്തിയിരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദിച്ചു.. വേളാങ്കണ്ണി ബോർഡ്.. 

ഞാൻ അതിൽ കയറി ഒരു ഒഴിഞ്ഞ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു.. ബസ് മുൻപോട്ടു എടുക്കുകയും ചെയ്തു. 

കണ്ടക്ടർ വന്നപ്പോൾ കൂടുതൽ ഒന്നും ആലോചിക്കാൻ ഇല്ലായിരുന്നു.. വേളാങ്കണ്ണിക്ക് ടിക്കറ്റ് എടുത്തു… കോട്ടയത്ത് നിന്നും അഞ്ഞൂറ് കിലോമീറ്റർ എങ്ങാണ്ടു ദൂരം ഉള്ള സ്ഥലം ആണ്.. 

*** 

ബസ് എവിടെയോ ഉലഞ്ഞു നിന്നപ്പോൾ ആണ് ബോധം വന്നത്.. കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി.. ഉണ്ടായിരുന്ന ആളുകൾ ഒക്കെ ഇറങ്ങുന്നു.. 

ഇന്നലെ രാത്രി കുടിച്ചു വണ്ടിയിൽ കയറിയതും ഒക്കെ ഓർമ വന്നു. ദേഹം മൊത്തം വല്ലാത്ത വേദന.. ഞാൻ മെല്ലെ എണീറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. 

ഞാൻ നേരെ ഒരു ഹോട്ടലിൽ പോയി റൂം എടുത്തു.. നല്ലൊരു ഹോട്ടൽ ഒക്കെ ആണ്. അവിടെ കിടന്നു.. എന്നാൽ ഉറക്കം വന്നില്ല.. എന്നാലും അവിടെ കിടന്നു… 

വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ ഒന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.. 

ഒന്നും കയ്യിൽ ഇല്ല.. പേഴ്സ് ഉണ്ട്. അതിൽ കാർഡുകളും ഒക്കെ ഉള്ളത് ഭാഗ്യം.. 

ഞാൻ ഒരു കൊച്ചു തുണിക്കടയിൽ കയറി കുറച്ചു കാവി മുണ്ടും ഷർട്ടും വാങ്ങി.. 

രണ്ടോ മൂന്നോ ജോഡി.. റൂമിൽ തിരിച്ചു കയറി നന്നായി ഒന്ന് കുളിച്ചു ഒരു കാവി മുണ്ടും വെള്ള ഷർട്ടും ഇട്ടു.. 

കണ്ണാടിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ കൊള്ളാം.. ചേരുന്നുണ്ട്.. ഇറങ്ങി നടന്നു.. 

കടൽക്കരയിൽ തലയെടുപ്പോടെ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന വേളാങ്കണ്ണി പള്ളി.. 

അകത്തു കയറാൻ തോന്നിയില്ല.. 

“എന്നാലും ഈഗതി വരുത്തിയല്ലോ മാതാവേ?” 

എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ.. 

“ഞാനോ? നീ ശിവനോട് ചോദിക്ക്..”