ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

“നമുക്ക് അടിച്ചു പൊളിക്കാം മോനെ.. നീ ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടു ഒരു സുഖവും ഇല്ലായിരുന്നു…” 

“അപ്പൊ എന്നെ വിലയില്ല അല്ലെ?” 

ആനി ആണ്.. 

“നീ എന്റെ പൊന്നുമോൾ അല്ലെടീ….” 

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. കൊച്ചു പിള്ളേരുടെ സ്വഭാവം ആണ് പെണ്ണിന്.. 

ഗർഭിണി ആയതോടെ വാശി കൂടി.. പറയുന്നതൊക്കെ അപ്പോൾ തന്നെ കിട്ടണം എന്ന വാശി.. 

പാർവതി ഇവളുടെ പുറകെ നടന്നോളുമായിരുന്നു.. ഇനി ഇവിടെ അമ്മ ഉണ്ടല്ലോ.. 

വീട്ടിൽ എത്തി.. ആദ്യം കണ്ടത് എന്റെ ബൈക്ക്പെണ്ണിനെ ആണ്.. 

പണി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു സുന്ദരി ആക്കി വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്നത് പപ്പ തന്നെ ആണ്.. 

ഞാൻ അതിനെ തൊട്ടു തലോടി കുറച്ചു നേരം നിന്നു.. ആകാശത്തേക്ക് ഉയർന്നു പൊങ്ങി പാറക്കെട്ടിൽ വീണ ഓർമ ഒന്നും കൂടി മനസ്സിൽ വന്നു.. 

വീട്ടിൽ അന്ന് സന്തോഷം ആയിരുന്നു.. ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ വന്നതിന്റെയും പിന്നെ കുറച്ചു നാള് കഴിഞ്ഞാൽ ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരി വരുന്നതിന്റെയും സന്തോഷം.. 

സുന്ദരി ആണെന്ന് ആണ് വിശ്വാസം. 

കൂടാതെ എന്റെ കല്യാണം അടുത്ത് തന്നെ നടക്കും എന്ന സന്തോഷവും.. 

അമ്മക്ക് ഇപ്പോൾ പാർവതിയെ ജീവൻ ആണ്.. അവൾ ആണ് പെണ്ണ് എന്ന് ഇടക്ക് പറയും.. 

*** 

രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു.. 

വീട്ടിൽ നിന്നും ഞങ്ങൾ പാർവതിയുടെ വീട്ടിൽ പോയി.. ഒഫീഷ്യൽ ആയി പെണ്ണ് ചോദിക്കാൻ തന്നെ.. 

അവരുടെ പുതിയ വീട് ആദ്യം ഇരുന്ന വീടിന്റെ ഓപ്പോസിറ് ആയിരുന്നു. 

മുറ്റത്തു ഒരു തുളസിതറ. അതെനിക്ക് ഇഷ്ടമായി.. 

ഞാനും ആനിയും ഒരുമിച്ചു ഇരുന്നു.. 

പാർവതി ഒരു ഇളം മഞ്ഞ സാരി ഉടുത്തു ചായ കൊണ്ടുവന്നു..