ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

ഞാൻ ഭിത്തിയിലേക്ക് നോക്കി.. 

ആഫ്രോഡൈറ്റി വല്ലാത്തൊരു ലാസ്യ ഭാവത്തോടെ നിൽക്കുന്നു… ഞാൻ അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നു… 

“ആ അരപ്പട്ട ഒന്ന് കടം തരുമോ ദേവി? അതാകുമ്പോൾ നല്ലൊരു കുട്ടിയുടെ അടുത്ത് പോയി അതങ്ങു ഇട്ടാൽ അവൾക്ക് എന്നോട് പ്രേമം തോന്നില്ലേ? “ 

“അപ്പൊ നിനക്ക് പാർവതിയെ വേണ്ടേ?” 

ങേ? ഇതാര്? ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. അഥീന എങ്ങാനും ആണോ? ഏയ് അല്ല.. അല്ല.. ആനി ആണ്.. 

“നീയെന്താ ശവമേ ഇവിടെ?” 

എനിക്ക് പിന്നെയും ദേഷ്യം വന്നു.. 

വാതിൽ പടിയിൽ ചാരി ഇളിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന അവൾ ഇതൊക്കെ കേട്ടിരിക്കുന്നു… എന്റെ ചോദ്യം കൂടെ കേട്ടതോടെ അതൊരു പൊട്ടിച്ചിരി ആയി മാറി.. 

ഞാൻ നിസഹായതയോടെ അവളെ നോക്കി.. 

സംഗതി ഒത്തിരി കളിയാക്കുമെങ്കിലും അവൾ എന്റെ ജീവൻ ആണ്.. 

ഒരുപക്ഷെ എന്റെ അമ്മയെക്കാളും ഞാൻ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്.. അവളുടെ കണ്ണെങ്ങാനും നിറഞ്ഞാൽ എന്റെ ചങ്കു പൊട്ടും.. 

അതുകൊണ്ടു സഹിക്കുക തന്നെ… 

എനിക്ക് ശരിക്കും പ്രാന്ത് ആയി.. 

ഞാൻ വേഗം ഒരു ജീൻസും ബനിയനും ഇട്ടു അതിന്റെ മുകളിൽ കാവസാക്കി ജാക്കറ്റും ഇട്ടു. വാലറ്റ് എടുത്തു ജീൻസിന്റെ പോക്കറ്റിൽ തിരുകി.. 

ഒരു സ്പോർട്സ് ഷൂസും എടുത്തിട്ട് ബൈക്കിന്റെ താക്കോൽ എടുത്തു.. കാവസാക്കി z1000 കീ ആണ് എടുത്തത്.. 

ഫോണും എടുത്തു പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടു.. 

ഞാൻ ആനിയെ തള്ളി മാറ്റി പുറത്തു വന്നു വണ്ടി മൂടിയിരുന്ന കവർ വലിച്ചു പൊക്കി മാറ്റി ഇട്ടു.. വണ്ടിയിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു.. 

വല്ലാത്ത മുരൾച്ചയോടെ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആയപ്പോൾ ഞാൻ അത് മുൻപോട്ടു പായിച്ചു.. 

കുറെ നാളായി ഇത് ഓടിച്ചിട്ടു… ഞാൻ അത്യാവശ്യം നല്ല സ്പീഡിൽ തന്നെ വിട്ടു.. എങ്ങോട്ട് എന്നൊന്നും ഇല്ലാതെ ഒരു പോക്ക്.. 

അവസാനം ഏതോ ഒരു മൊട്ടകുന്നിൽ എത്തി അവിടെ വണ്ടി നിർത്തി ഇറങ്ങി.. ഒരു പാറയുടെ മുകളിൽ കയറി ഇരുന്നു..