ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

ഞാൻ ഇപ്പൊ കാണിച്ചു കൂട്ടിയത് എന്താണ്? എനിക്ക് തന്നെ പിടുത്തം ഇല്ല.. ചെറിയ പിള്ളേരെ പോലെ.. അയ്യേ.. എനിക്ക് തന്നെ നാണക്കേട് തോന്നി… 

സത്യത്തിൽ ഈ പ്രേമം ഒരു പ്രാന്ത് ആണ്.. 

യുദ്ധം കഴിഞ്ഞു ചോരയിൽ കുളിച്ചു വിശ്രമിക്കാൻ ഇരുന്ന ഏരീസിനെ ആഫ്രോഡൈറ്റി കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത പ്രേമം തോന്നി.. 

അവൾ മുൻപോട്ടു ചെന്നു അവനെ വൃത്തിയാക്കാൻ സഹായിച്ചപ്പോൾ ഏരീസിനു അത്ഭുതം ആയിരുന്നു.. എല്ലാവരും ഭയപ്പെടുന്ന എന്റെ അരികിലേക്ക് വന്ന ദേവതയെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയ അവന്റെ ഉള്ളിൽ പ്രേമം ജനിച്ചു.. 

അതാണല്ലോ ആഫ്രോഡൈറ്റിയുടെ കഴിവും… 

അതാണ് പ്രേമം.. ഭർത്താവുണ്ടായിട്ടും, പ്രേമത്തിന്റെയും വികാരത്തിന്റെയും സൗന്ദര്യത്തിന്റെയും ദേവത ആയിട്ടു കൂടി അവൾക്ക് ഈ പ്രേമം നിഷേധിക്കാൻ ആയില്ല… 

ആരെയും പ്രാന്തൻ.. പ്രാന്തി ആക്കുന്ന പ്രേമം.. എനിക്ക് ചിരി വന്നു..  ചിരിച്ചു… ഉച്ചത്തിൽ.. 

“എന്താ മാഷെ ഒറ്റക്ക് ഇരുന്നു ചിരിക്കുന്നത്? “ 

വേറൊരു കിളിനാദം…ഇനി ആഫ്രോഡൈറ്റി വന്നോ? 

ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. 

ഒരു പച്ച ബനിയനും കറുത്ത ജീൻസും വെള്ള ഷൂസും ഇട്ടു മുടി പോണി ടയിൽ കെട്ടി ഇരു നിറത്തിൽ ഒരു സുന്ദരി.. കയ്യിൽ ഒരു പ്രൊഫഷണൽ കാമറ ഉണ്ട്.. 

എടുത്തു നിൽക്കുന്ന ഉരുണ്ട നെഞ്ചിലെ ഗോളങ്ങൾ ഒരു ആകർഷണം ആണ്.. 

അവൾ ആണ് എന്നെ നോക്കി ഈ ചോദ്യം ചോദിച്ചത്.. 

“ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തപ്പോൾ ചിരിച്ചതാണ്….” 

ഞാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളോട് പറഞ്ഞു.. 

“ആഹാ.. അതെന്തു കാര്യം?” 

“ആഫ്രോഡൈറ്റിയെ അറിയുമോ?” 

“എന്റെ ദൈവമേ.. അതെന്തു പേര്? ഞാൻ കേട്ടിട്ടു കൂടി ഇല്ല.. “

“അപ്പൊ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.. ലീവ് ഇറ്റ്…” 

“അതാ നല്ലത്.. ഞാൻ അലീഷ.. നൈസ് ടറ്റു മീറ്റ് യു മിസ്റ്റർ…?” 

“ജെറി… “