ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

“മ്മ്മ് അറിയാം..” 

 

“അങ്ങേരെ പോലെ ആണ് ബോഡി.. “ 

 

അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് അസൂയ കൂടി… 

 

“പിന്നെ മുടി.. തിക്ക് മുടി തോൾ വരെ ഉണ്ടാകും..” 

 

അവൾ കൂടുതൽ വർണിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു.. 

 

“നിർത്തുന്നുണ്ടോ? ഞാൻ ചോദിച്ചോ അവന്റെ വിശേഷം?” 

 

“ഉവ്വല്ലോ.. ഏട്ടൻ അല്ലെ ചോദിച്ചേ ആരാണ് എന്ന്?” 

 

“അത്.. ഞാൻ.. അഹ് മതി.. നിനക്ക് ഒരാൾ ഉണ്ട് അവനെ മാത്രം മതി.. വച്ചിട്ടു പോ…!” 

 

എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ആക്കി.. 

 

ഫോൺ അടുത്തുള്ള ബിൻ ബാഗിലേക്ക് എറിഞ്ഞു ഞാൻ കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിൽ പോയി നിന്നു… 

 

കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. ഇതെങ്ങനെ? ഞാൻ അവളെ ഇഷ്ടപെടുന്നുണ്ടോ? 

എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും അങ്ങനെ ഒരു ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയെങ്കിൽ അതെന്റെ തെറ്റല്ലേ? 

 

എനിക്ക് വല്ലാതെ ദേഷ്യം വന്നു.. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഒരു പെണ്ണിനെ സ്നേഹിക്കണം എന്ന് കൊതി തോന്നുന്നു… 

 

അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടിൽ മുത്തുന്നതും.. കെട്ടിപിടിച്ചു വണ്ടിയിൽ പോകുന്നതും.. അവൾ സ്നേഹത്തോടെ ഭക്ഷണം വായിൽ വച്ച് തരുന്നതും… 

 

മഴ പെയ്യുന്ന രാത്രിയിൽ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ബ്ലാങ്കറ്റിന്റെ ഉള്ളിൽ അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം ചേർത്ത് കിടക്കുന്നതും.. 

 

ഒരുമിച്ചു പോയി മഴ നനയുന്നതും.. 

 

തണുക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചായുന്നതും ഞാൻ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കി… 

 

എന്തൊരു രസം ആയിരിക്കും? 

314 Comments

  1. Superb…

  2. Happyy… ??

  3. ബ്രോ പാർവതി അവനെ വിട്ട് പോയപ്പോ വല്ലാത്തൊരു നീറ്റലായിരുന്നു.
    ❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️

  4. ༒☬SULTHAN☬༒

    Mk ഏട്ടാ എത്ര വട്ടം വായിച്ചു എന്നറിയില്ല ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി. ഓരോ വാക്കുകളും ഹൃദയത്തിൽ ഉണ്ട്.
    ❤❤❤❤❤❤❤

  5. You are the best

  6. കാർത്തിക് ശങ്കർ

    ബ്രോ എന്താ നിയോഗം ഡിലീറ്റ് ചെയ്തത്. എനിക്ക് അത് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പ്ലീസ്

Comments are closed.