ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

എന്റെ ഹൃദയം പിടച്ചു പോയി.. ആ പച്ച സാരി അണിഞ്ഞു പാർവതി ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തു അയച്ചിരിക്കുന്നു.. കറുത്ത ബ്ലൗസ് ആണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നത്.. എന്നാലും എന്തൊരു ഭംഗി… 

ഞാൻ ആ ഫോട്ടോ നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടാണ് അച്ഛൻ വന്നത്.. 

“ഇതാരാ? ആ പാർവതി അല്ലെ ഇത്?” 

“അതെ പപ്പ…” 

“നല്ല കുട്ടി.. അല്ലെ?” 

“അതെ…” 

“നിനക്ക് അവളോട് എന്തോ ഒരു സോഫ്റ്റ് കോർണർ ഉണ്ടല്ലോ…?” 

“ങേ.. ഏയ് അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല…” 

“ഡാ മോനെ.. ഞാൻ ഇരുപതാം വയസിൽ അങ്ങ് പാരിസിൽ പോയതാണ്.. 

പല പെണ്ണുങ്ങളെയും കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. എന്നാലും നിന്റെ അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ പിടിച്ചു അങ്ങ് കെട്ടി… അതാണ്.. ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയാൽ വിടരുത്.. മാധവികുട്ടി പറഞ്ഞത് പോലെ ഇഷ്ടമുള്ളതിനെ ഫ്രീ ആക്കി വിട്ടാൽ വേറെ ആൺപിള്ളേര് കൊണ്ട് പോകും..” 

എനിക്ക് ചിരി വന്നു.. ഈ പപ്പയുടെ ഒരു കാര്യം.. 

“എന്നാലും നിന്റെ അമ്മ ഭദ്രകാളി ഇങ്ങോട്ടു ഒരു ഹിന്ദുപെണ്ണിനെ കൊണ്ടുവരാൻ സമ്മതിക്കില്ല..” 

അതെനിക്കും അറിയാം.. അതിപ്പോൾ അവളുടെ വീട്ടിലും അങ്ങനെ ആയിരിക്കും.. 

“അമ്മയെ നമുക്ക് നാടുകടത്താം പപ്പ…” 

ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛൻ ചിരിച്ചു.. 

“എന്നിട്ടു വേണം എനിക്കൊരു ഫിലിപ്പൈൻസ് കാരിയെ കെട്ടാൻ… നീ അതിനുള്ള കാര്യം നോക്ക്…” 

പപ്പ ഉഷാർ ആയി.. 

“ദേ മനുഷ്യ.. എന്നൊക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കരുത്… അപ്പനും മോനും കൂടിയാൽ പിന്നെ കണക്കാണ്..”