ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

അവൾ കൈ നീട്ടി.. 

“മഹാദേവൻ ആണെങ്കിൽ സത്യം.. നീ പറയുന്നത് ഞാൻ അനുസരിക്കും…” 

ഞാൻ അവളുടെ കൈയിൽ കൈവച്ചു.. 

“ഏട്ടാ.. ഒരാൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു ഏട്ടന്റെ ഭാര്യാ ആകാൻ യോഗ്യത എനിക്ക് ഇല്ല എന്ന്.. 

ഞാൻ ആ യോഗ്യത തെളിയിക്കും.. എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രം അല്ല.. സ്ത്രീകൾക്ക് വേണ്ടി.. ഞാൻ എന്ന സ്ത്രീ ആണ് ഇന്ന് അപമാനിക്കപ്പെട്ടത്… 

അതെനിക്ക് പൊറുക്കാൻ ആകില്ല… എനിക്കതിനുള്ള യോഗ്യത ഉണ്ടാക്കി എടുക്കണം…. “ 

“മോളെ.. നീ എന്തൊക്കെ ആണ് ഈ പറയുന്നത്? “

ഞാൻ ആശങ്കയോടെ ചോദിച്ചു… 

“ഏട്ടന് എല്ലാം മനസിലാകും.. എന്നാൽ ഞാൻ ഏട്ടനെ അല്ലാതെ വേറെ ഒരു പുരുഷനെപ്പറ്റിയും ഈ ജന്മത് ചിന്തിക്കില്ല.. ഞാൻ വരും.. തിരിച്ചു.. അത് വരെ ഏട്ടൻ എന്നെ കാണാനും വരരുത്, വിളിക്കുകയും അരുത്…!” 

അവളുടെ സ്വരം ഉറച്ചത് ആയിരുന്നു.. 

സമ്മതിക്കരുത് എന്ന് എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞെങ്കിലും എന്റെ കൈ അവളുടെ ഉള്ളം കയ്യിൽ ആയിരുന്നു.. 

“പ്ളീസ് ഏട്ടാ.. എനിക്കെന്റെ യോഗ്യത തെളിയിക്കണം.. നിക്ക് ന്റെ ഏട്ടന്റെ മുൻപിൽ ഒന്നും തെളിയിക്കാൻ ഇല്ല.. എനിക്കറിയാം ആ മനസു പിടക്കുന്നത്.. എന്നാലും ഏട്ടാ… ഞാൻ പോണു.. മറക്കില്ല.. കാത്തിരിക്കണം….”

അതും പറഞ്ഞു ഒരു വിതുമ്പി കരച്ചിലോടെ അവൾ നടന്നു അകന്നു.. അല്ല ഓടുകയായിരുന്നു.. 

എന്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു ഒഴുകുകയായിരുന്നു… അവൾ എന്നെ വിട്ടു പോകുകയാണോ? ആശിച്ചു മോഹിച്ചു പ്രേമിച്ച പെണ്ണ് ആണ്… എന്നാലും… 

ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചു.. ആനി ആണ്.. 

“ഏട്ടൻ ഒന്ന് വീട് വരെ വാ.. വേഗം…” 

അത് മാത്രമേ അവൾ പറഞ്ഞുള്ളു.. അവൾക്ക് അറിയാം.. ഞാൻ വേഗം വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കി.. ഒന്ന് കൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി അവൾ പോയ വഴിയിൽ.. 

*** 

വീട്ടിൽ എത്തി വണ്ടി നിർത്തി ഇറങ്ങി.. ആനി ഉമ്മറത്ത് തന്നെ ഉണ്ട്..