ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

ഞാൻ ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞു.. 

“പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല…” 

ഓട്ടോ നീങ്ങി തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ തല പുറത്തിട്ട് പറഞ്ഞു.. 

ഇവൾക്ക് എന്താ ഇത് ദൈവമേ എന്ന് സ്വയം ചോദിച്ചു ഞാൻ ബൈക്കിൽ കയറി.. 

വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു. പകുതി ദൂരം ആയപ്പോൾ ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചു.. 

വണ്ടി ഒതുക്കി നിർത്തി ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി.. 

പാർവതി.. 

അവൾ വിളിക്കുന്നത് എന്തിനാണ് എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം.. 

ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു.. 

“ഏട്ടാ എവിടെയാ?”

“എന്താ ശ്രീമോളെ?” 

“അതെ.. ഈ സാരി എന്റെ കയ്യിൽ…” 

“ഏത് സാരി?” 

“ഛെ.. ആനി ചേച്ചിക്ക് വാങ്ങിയ സാരി? ഇത്ര വേഗം മറന്നോ?” 

“ഓഹോ അതോ.. അത് ആനിക്ക് വാങ്ങിയതല്ല…” 

“പിന്നെ? “

“പാർവതി എന്ന് പേരുള്ള ഒരാൾക്ക്…” 

അത് പറഞ്ഞു തീരാലും മറുവശത്തു നിശബ്ദത… അവൾ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.. 

“അല്ല.. എനിക്ക്.. ഞാൻ…” അവൾ വിക്കി..

“വേഗം വീട്ടിൽ പോ പെണ്ണെ നിന്ന് കൊഞ്ചാതെ…” 

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഫോൺ വച്ചു.. 

നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.. അവളുടെ മുഖഭാവം എനിക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. 

വീട്ടിൽ എത്തി ഒരു കുളി കഴിഞ്ഞു ഞാൻ പുറത്തെ റോസാപൂക്കളുടെ അടുത്ത് വന്നു ഇരുന്നു.. നല്ല രസം ആണ് പൂക്കളുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കാൻ.. 

ഫോണിൽ ഒരു മെസ്സേജ് വന്നു.. ഞാൻ അത് തുറന്നു നോക്കി..