ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1847

ഞാൻ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു തല തലയിണ വച്ച് മൂടി… പുറകിൽ ആരോ തോണ്ടി.. 

തല പൊക്കി നോക്കിയപ്പോൾ ആനി ആണ്… 

“അനിയത്തിയെ കണ്ടോ ഏട്ടൻ?” 

എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടുള്ള കളി ആണ്.. 

“അഹ് നീ എന്റെ മുൻപിൽ ഇരുന്നിട്ട് പിന്നെ കാണാതിരിക്കാൻ എന്റെ കണ്ണിനു കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല… “

“ഛെ ഞാൻ അല്ല.. പാർവതി..” 

“അയ്യേ.. അവൾ അനിയത്തി ആണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞോ?” 

“ഡാ നീ വാക്കു മാറ്റിയോ?” 

“വാക്കോ എന്ത് വാക്ക്..? നീ എന്താ ആനി ഈ പറയുന്നത്…?” 

“പോടാ പ്രാന്ത…. നീ ഇവിടെ കിടന്നു കാണിച്ചു കൂട്ടിയതിനു ഏക സാക്ഷി ഞാൻ ആണ്..” 

ഞാൻ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു.. സംഗതി ശരിയാണ്.. 

“അതെ.. അതൊക്കെ ആരോടും പറയാതിരിക്കാൻ എന്താ വേണ്ടത്?” 

അവൾ ചിരിച്ചു… ഞാനും… പൊട്ടിച്ചിരി ആയി.. 

“എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ട.. പുറത്തു കൊണ്ട് പോയി എന്തെങ്കിലും വാങ്ങി തരണം… നാളെ വൈകുന്നേരം.. ഏറ്റോ?” 

“സമ്മതം…!” 

ഞാൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. 

“എന്നാൽ അനിയത്തീടെ ചക്കര ഏട്ടൻ ചാച്ചിക്കോ ട്ടോ..” 

അതും പറഞ്ഞു കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നു അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി.. 

ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു പാർവതിയെ വിളിച്ചു.. 

“ഏട്ടാ…”

എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് എന്താ പറയേണ്ടത് എന്ന് കിട്ടിയില്ല…