ശിവപാർവതി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1852

 

ഒരു ദിവസം ഞാൻ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ആ കിണർ വലിഞ്ഞു കയറി.. 

 

കയ്യിലെ നഖം ഒക്കെ പോയെങ്കിലും വലിഞ്ഞു കയറി മുകളിൽ എത്തി…. 

 

കണ്ണ് തുറന്നു… 

 

ചുറ്റും നോക്കി.. 

 

കിണറും ഇല്ല ഒന്നും ഇല്ല… ഒരു റൂം മാത്രം…ആ  റൂമിൽ എന്നെ കിടത്തിയിരിക്കുന്നു. എന്തൊക്കെയോ യന്ത്രങ്ങൾ.. എല്ലാം വെള്ള ആണ്. 

 

ഞാൻ ആരാണ് എന്താണ് എന്ന് എനിക്ക് അറിയുന്നില്ല… ഒരു വെള്ള വസ്ത്രം ധരിച്ചു തലയിൽ വെള്ള ക്യാപ് ഇട്ട ചെറുപ്പക്കാരി കയറി വന്നു. നേഴ്സ് ആയിരിക്കും . ..

 

 റൂമിൽ കയറി വന്നപ്പോൾ അവർ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി… 

 

ഒരു സ്വിച്ച് അമർത്തി… 

 

“ഡോക്ടർ ജെറി കണ്ണ് തുറന്നു…!” 

 

ജെറിയോ? ഞാൻ ആണോ ജെറി? ആർക്കറിയാം.. 

 

ഡോക്ടർ വന്നു.. എന്തൊക്കെയോ എന്നോട് ചോദിച്ചു.. അവ്യക്തമായ രീതിയിൽ ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു.. പലതിനും അറിയില്ല എന്നായിരുന്നു മറുപടി.. 

 

“ആരെയാ കാണേണ്ടത്? “ 

 

ഞാൻ ആലോചിച്ചു നോക്കി.. ഒരു മുഖവും മനസ്സിൽ ഇല്ല…

 

“ഞാൻ.. അറിയില്ല…” എന്ന് മറുപടി കൊടുത്തു.. 

 

*** 

 

ഡോക്ടർ എല്ലാവരെയും റൂമിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു… 

 

“ജെറിക്ക് ബോധം വന്നു…” 

 

എല്ലാവരും സന്തോഷത്തോടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കി.. 

 

“എന്നാൽ.. അവന് മെമ്മറി ലോസ് ഉണ്ട്.. പെർമനന്റ് അല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.. 

 

ബേസിക് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അറിയാം.. ഞാൻ ഡോക്ടർ ആണെന്നും ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നത് നേഴ്സ് ആണെന്നും അവൻ പറഞ്ഞു.. എന്നാൽ സ്വന്തം പേരോ നിങ്ങളെ എന്നല്ല ആരെയും ഓർമ ഇല്ല… “ 

 

അതൊരു ഞെട്ടൽ ആയിരുന്നു.. പാർവതി അതെ പോലെ നിലത്തേക്ക് വീണു… 

314 Comments

  1. Superb…

  2. Happyy… ??

  3. ബ്രോ പാർവതി അവനെ വിട്ട് പോയപ്പോ വല്ലാത്തൊരു നീറ്റലായിരുന്നു.
    ❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️

  4. ༒☬SULTHAN☬༒

    Mk ഏട്ടാ എത്ര വട്ടം വായിച്ചു എന്നറിയില്ല ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി. ഓരോ വാക്കുകളും ഹൃദയത്തിൽ ഉണ്ട്.
    ❤❤❤❤❤❤❤

  5. You are the best

  6. കാർത്തിക് ശങ്കർ

    ബ്രോ എന്താ നിയോഗം ഡിലീറ്റ് ചെയ്തത്. എനിക്ക് അത് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പ്ലീസ്

Comments are closed.