അപരാജിതന്‍ 28 [Harshan] 9797

സിവെല്ലൂരി ഗോവിന്ദ റെഡ്‌ഡിയും ആദിശങ്കരനും കൂടെ എം എല്‍ എ യില്‍ നിന്നും വലിയ ട്രോഫി ഏറ്റുവാങ്ങി.

കുടുംബത്തിലെ എല്ലാവരും കൂടെ രണ്ടുപേരെയും അഭിനന്ദിക്കാനായി.വയൽക്കളത്തിനു സമീപം ഒത്തുകൂടി.

“നിനക്ക് നല്ല തല്ലാ തരേണ്ടത് ,, വല്ലതും സംഭവിച്ചിരുന്നങ്കിലോ ?” നന്ദുമാമൻ പേടിയോടെ ആദിയോട് ചോദിച്ചു.

“ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല എന്ന് എനിക്ക് നല്ല ഉറപ്പുണ്ട് നന്ദുമാമ ” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു

“അപ്പാ ,,ഇത് എന്തോർത്തിട്ടാ ,,,ഈ പ്രായത്തിൽ അപ്പു പറയുന്നത് കേട്ടു കാളയെ തെളിക്കാനിറങ്ങിയല്ലോ ” വിറയൽ മാറാതെ ചേതന ചോദിച്ചു

“അതിനെന്താ ,,,, മോളെ ,, ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ ,അതിലല്ലേ കാര്യം ,, ” എന്നിട്ടു ആദിയെ നോക്കി

“എന്നെ നന്നായി ഭയപ്പെടുത്തി കളഞ്ഞു അപ്പൂ നീ ,,,,എന്നാലൂം ഇത്രയും ഭാരമുള്ള വണ്ടി അതും അപ്പുറത്തെ ചക്രത്തിനു ഒപ്പം ഒരു കയ്യിൽ പൊക്കി നീ എങ്ങനെ ഓടി മോനെ ,,,,” അത്ഭുതത്തോടെ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.

“മുത്തശ്ശാ ,,,ഞാൻ ആയുധമേന്തുന്ന കൂട്ടത്തിലുള്ളവനാ ,, ഇതൊക്കെ വളരെ സിമ്പിളല്ലേ എനിക്ക് ,, മുത്തശ്ശൻ ഇനിഎന്തൊക്കെ കാണാൻ കിടക്കുന്നു ,,,,,”

റെഡ്ഢി മുത്തശ്ശൻ വീണ്ടുമവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു

” ഒരു ക്ഷത്രിയന്‍റെ വീറും വാശിയും, അല്ല ഭാര്‍ഗ്ഗവ ഇല്ലത്തെ സന്തതിയല്ലേ ,,അപ്പൊള്‍ പിന്നെ ക്ഷാത്രവീര്യം കാണിക്കാതെ പോകില്ലല്ലോ ,ഈ ആദിശങ്കരന്‍ കുട്ടി എന്നെ ഒരുപാടായി അതിശയിപ്പിക്കുന്നു”

“അത് മുത്തശ്ശാ ,,എന്നാ ഞാനൊരു രഹസ്യ൦ പറയട്ടെ , അത്ഭുതാവഹമായ ഒരു രഹസ്യം “, ” അവൻ അദ്ദേഹത്തിന് സമീപം ചേർന്ന് നിന്ന്

എന്നിട്ടു കാതിൽ സ്വകാര്യമായി

“ചിലർ എന്നെ അതിശയൻകുട്ടി എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട് ,, എല്ലാവരെയും ഇടയ്ക്കിടെ അതിശയിപ്പിക്കുന്നത് കൊണ്ട് , എല്ലാരും ഇങ്ങനെ തുടങ്ങിയാ ഞാനെന്താ ചെയ്യാ മുത്തശ്ശാ ”

“ആണോ ,,,,അങ്ങനെയാണോ ” അദ്ദേഹം അവന്‍റെ കാതിൽ ചോദിച്ചു

“പിന്നില്ലേ ,,,,,എന്നാലൂം മുത്തശ്ശാ ഒരാഗ്രഹം ,,,”

“ഹമ് ,, പറഞ്ഞോ ,,,,”