അപരാജിതന്‍ 28 [Harshan] 9797

ഒരേ സമയം സങ്കടവും സന്തോഷവും”

“എടെ,,, സിവെല്ലൂരി ജഗന്നാഥ റെഡ്ഡി”

ആദിയുടെ വിളികേട്ടു ജഗന്നാഥന്‍ തിരിഞ്ഞു.

ആദി ഫോണ്‍ കൊടുത്തു , അനിരുദ്ധന്‍റെ അച്ഛനാണ് , നീ തന്നെ പറഞ്ഞോ”

ജഗന്നാഥന്‍ ആ ഫോണ്‍ വാങ്ങി, ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു

അവിടെ നിന്നും ഹലോ എന്നു കേട്ടപ്പോള്‍

“ജഗന്നാഥന്‍ , സിവെല്ലൂരി ജഗന്നാഥ റെഡ്ഡി “ എന്നവന്‍ പറഞ്ഞു

“നിങ്ങളുടെ മകന്‍റെ വിവാഹം മുടങ്ങിയതില്‍ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു , നിരുപമ എന്‍റെയാണ് “ അവന്‍ നിരൂപമയെ നോക്കി

അവള്‍ ലജ്ജയോടെ മുഖം താഴ്ത്തി.

“കാര്‍ന്നോരെ , നിങ്ങള്ക്ക് വന്ന നഷ്ടങ്ങള്‍ക്ക് പകരമായി മുത്തശ്ശന്‍ തരാമെന്ന് പറഞ്ഞ ഇരുപതു ലക്ഷം,അതങ്ങ് മറന്നേക്ക് പകരം ഈ സിവെല്ലൂരി ജഗന്നാഥ റെഡ്ഡിയുടെ സമ്മാനമായി നാല്പതു ലക്ഷം രൂപ ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ നിങ്ങളുടെ അടുത്തെത്തിയിരിക്കും. “

അവന്‍ ഫോണ്‍ വെച്ചു

ആ തറവാട്ടിലെ സകലരും അവരെ പൊതിഞ്ഞു. സന്തോഷവും സങ്കടങ്ങളും പങ്കു വെച്ചു.

നന്ദു മാമൻ സന്തോഷത്തോടെ ആദിയെ വന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു.

<<<<O>>>>>

ആദി പിന്നെ അവിടെ നിന്നില്ല

അവരുടെ സന്തോഷവും സങ്കടവും പങ്കുവെക്കലിൽ ഭാഗമാകാതെ മനസ് നിറഞ്ഞ നിർവൃതിയോടെ പന്തലിൽ നിന്നും നടന്നപ്പുറത്തുള്ള മണിഗോപുരത്തിനു മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു .

ഉള്ളിലെ നെയ്തിരിയുടെ വെളിച്ചത്തിൽ ഉപവിഷ്ഠനായ ജഗന്നാഥനാരായണനോട് ആദിശങ്കരനാരായണൻ ചോദിച്ചു

“ഇതിനു വേണ്ടിയാണല്ലേ എന്നെ ഇങ്ങോട്ടു വരുത്തിയത് , എന്നും ഇവിടെ വന്നു പാവം നീരു സങ്കടം പറഞ്ഞു കാണുമായിരിക്കു൦, ആരോടും പറയാനാകാതെ അവൾ സ്വയം ഉള്ളുരുകി കരയാറുണ്ടായിരിക്കു൦ ,,,,,ഉണ്ടാകും ,,

എനിക്കറിയാം ,, ആ സങ്കടം ഇല്ലാതെയാക്കാൻ തിരഞ്ഞെടുത്തത് എന്നെയായിരുന്നല്ലേ…അതല്ലെ വൈശാലിയിലെ ജഗന്നാഥ ക്ഷേത്രത്തിനു മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ നന്ദുമാമന്‍റെ ഫോൺ എനിക്ക് വന്നത് , എനിക്കീ വേമാവരത്തേക്ക് വരണമെന്ന് മോഹമുണ്ടാക്കിയത്, അല്ലാതെ ഈ നാട്ടില്‍ ആദിശങ്കര നയനാര്‍ക്ക് എന്ത് കാര്യം”