അപരാജിതന്‍ 28 [Harshan] 9797

“നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ടല്ലാന്നാ ഇത്രേം നാള് വിചാരിച്ചിരുന്നത് ,ഇപ്പൊ ആ സങ്കടമെല്ലാം മാറി, ഈ മനസ്സില്‍ നിന്‍റെ നാഥുവിന് സ്ഥാനമുണ്ടല്ലോ, ഇനിയെനിക്കെന്താ വേണ്ടത്”അവനവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു

“ആരുടേയും സന്തോഷം കളഞ്ഞു കൊണ്ട് എനിക്കു നിന്നെ സ്വന്തമാക്കണ്ടന്നെ ,,, “

അത് കേട്ടു സങ്കടം സഹിക്കാനാകാതെ നിരുപമ ജഗന്നാഥനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

അവൻ റെഡ്ഡിയെ വിഷമത്തോടെ നോക്കി

“പെരിയോരെ ……എന്‍റെയമ്മയ്ക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഒരാളുടെയൊപ്പം പോയി ,, അത് ജീവിക്കാനാ,, പക്ഷേ ഭാഗ്യമുണ്ടായില്ല ,, അസുഖങ്ങള്‍ വന്നുപോയി ,, നമുക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള നമ്മളോട് ഇഷ്ടമുള്ള ആളുടെ ഒപ്പം വേണ്ടേ ജീവിക്കാൻ , അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോ എന്‍റെ അമ്മ എന്ത് തെറ്റാ ചെയ്തത് ,, നീരൂന്‍റെ കല്യാണം ആലോചിച്ചപ്പോൾ നിങ്ങൾ അവൾക്കു ഇഷ്ടമാണോന്നു ചോദിച്ചോ ,,എന്നാലും നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടത്തിനു വേണ്ടിയല്ലേ അവൾ അവളുടെ ഇഷ്ടം വേണ്ടാന്ന് വെച്ചത് ,, നീരൂന് എന്നെ ഇഷ്ടമാ ,,എനിക്ക് അവളെയും ,എന്ന് വെച്ച് ഞങ്ങൾ വിവാഹം കഴിക്കുകയൊന്നുമില്ല ,, ഈ കുടുംബത്തിന്‍റെ അഭിമാനം ഞങ്ങളായില്ലാതാക്കുകയുമില്ല ,,,,,,,” ജഗന്നാഥൻ എഴുന്നേറ്റു

ജഗന്നാഥനുമൊപ്പം നിരൂപമയും എഴുന്നേറ്റു.

ജഗന്നാഥൻ വിഷമത്തോടെ തന്നെ നീരുവിന്‍റെ നിറയുന്ന കണ്ണുകൾ ഒപ്പി

“നീരു ,,,,, ഇപ്പോ ഞാനിവിടെ നിന്നും പടിയിറങ്ങുന്നത് ഒന്നുമില്ലാത്ത വെറുമൊരു തെണ്ടിയായിട്ടാ ,,, അതിലൊന്നും ഒരു വിഷമവുമില്ല, ഞാനൊരു കാര്യം ചൊദിച്ചോട്ടേ”

അവള്‍ തലകുലുക്കി വിഷമത്തോടെ ജഗന്നാഥനെ നോക്കി

“ഈ ജന്മത്തിൽ ഒരിക്കലും നീയെനിക്ക് സ്വന്തമാകില്ല ,,എന്നാലൂം ഇനിയുള്ള എന്‍റെ ജീവിതത്തിനു ഒരു ആശ്വാസം കിട്ടാൻ വേണ്ടി ചോദിക്കുന്നതാ,,,അടുത്തൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കിൽ അപ്പൊ നീയെന്‍റെ കൂടെയുണ്ടാകോ ,,,,അതെനിക്ക് വാക്കു തരാമോ ?”

അവൻ അവൾക്കു നേരെ പ്രതീക്ഷകളോടെ കൈ നീട്ടി

അവൾ പൊട്ടികരഞ്ഞു കൊണ്ട് ജഗന്നാഥൻറെ കൈയിൽ തന്‍റെ കൈയമർത്തി

അവനൊരു വിതുമ്പലോടെ ഒരു ലോകം കീഴടക്കിയ ഭാവത്തോടെ എല്ലാവരെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.