അപരാജിതന്‍ 28 [Harshan] 9797

ആദി മണ്ണുയർന്നു പൊങ്ങുന്ന ആ വയൽക്കളത്തിൽ അതിവേഗം തിരിഞ്ഞു നീങ്ങി. ഇരുമ്പ് പട്ട കെട്ടിയടിച്ച ചക്രം ചക്രം കറങ്ങി അവനു സമീപത്തൂടെ കറങ്ങിപ്പോയി.അവനരികിലൂടെ രണ്ടു മാട്ടുവണ്ടികള്‍ കൂടെ അതിവേഗം പാഞ്ഞു പോയി.

അവൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു.

പിന്നിൽ കുതിച്ചു പാഞ്ഞുവരുന്ന വരുന്ന എണ്ണമറ്റ കാളവണ്ടികൾ.

“മുത്തശ്ശാ ” എന്നലറി വിളിച്ചു കൊണ്ട് ആദി അതിവേഗം മുന്നോട്ടേയ്ക്ക് കുതിച്ചു.

നില തെറ്റി ചരിഞ്ഞു കിടന്നു കളത്തിൽ ഉരഞ്ഞു പോകുകയായിരുന്നു ഗോവിന്ദ റെഡ്ഢി.

മുന്നിൽ പത്തിലധികം കാളവണ്ടികൾ കയറി പോയിരിക്കുന്നു. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല

തന്‍റെ കാളകൾ അതിവേഗം കുതിക്കുകയാണ് നിർത്താനും സാധിക്കുന്നില്ല.അദ്ദേഹം പിന്തിരിഞ്ഞു ആദിയെ നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചു

അവൻ കാളവണ്ടികൾക്കിടയിലൂടെ അതിവേഗം ഓടിവരികയാണ് മറ്റൊരു കാളക്കൂറ്റനെ പോലെ

“അപ്പൂ ,,,,,,,,മാറ് മോനെ :”നന്ദുമാമ൯ അലറി വിളിച്ചു

ഗോവിന്ദ റെഡിക്ക് പറ്റിയ അപകടം കണ്ടു വീട്ടുകാർ അലറി കരഞ്ഞു. മക്കൾ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ വിഷമിച്ചു

കളത്തിലേക്ക് ചെന്നാൽ കാളകൾ ചവിട്ടി മെതിച്ചു കളയും

“ജഗന്നാഥാ ,,,,,,,,,,,” എന്ന് ഗോവിന്ദ റെഡ്ഢി ഭയം കൊണ്ട് സാക്ഷാല്‍ ജഗന്നാഥ നാരായണനെ വിളിച്ചു പോയി

പെട്ടെന്നായിരുന്നു

നിലത്തു കിടന്നു ഉരഞ്ഞു പോകുന്ന കാളവണ്ടിയുടെ ഇടം ഭാഗം മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങുന്നു.അദ്ദേഹം ഏര്‍കാലില്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വശം തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഭാരമുള്ള കാളവണ്ടിയുടെ ചക്രം ഇരുന്ന ഇരസ്സ് ആദി കൈ കൊണ്ട് പിടിച്ചുയർത്തി ഓടുകയാണ് .

കാളകളുടെ വേഗത്തിനുമൊപ്പം ആ ഇരസ്സും താങ്ങി അവനും ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു

“കത്തിച്ചു വിട് മുത്തശ്ശാ ,,,,,,,,” അവൻ ഉറക്കെയലറി

സകലരും നടുക്കത്തോടെയും അത്ഭുതത്തോടെയും ആ കാഴ്‌ച്ച കണ്ടു