അപരാജിതന്‍ 28 [Harshan] 9797

തോക്കിന്‍റെ പാത്തികൊണ്ടു താടിയിൽ ശക്തിയിൽ പ്രഹരമേറ്റ ജഗന്നാഥൻ നിലത്തേക്ക് വീണു.

അയാളുടെ ചുണ്ടും പൊട്ടി ചോര ഒരുപാട് ഒഴുകികൊണ്ടിരുന്നു,

വീഴ്ചയിൽ ആ സ്വർണ്ണ ആഭരണങ്ങൾ അടങ്ങുന്ന പെട്ടി നിലത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീണു.

ജഗന്നാഥൻ വേഗം മണ്ണിൽ നിരങ്ങി നീങ്ങി ആ പെട്ടി എടുക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ആദി തോക്കിന്‍റെ പാത്തി കൊണ്ട് അയാളുടെ പുറത്തു ആഞ്ഞടിച്ചു.

ആ അടിയുടെ ശക്തിയിലയാൾ ഇടത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു വീണു.

“നിന്നോട് ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞതാ ,നായെ , വേണ്ടാത്ത കാര്യങ്ങൾക്ക് നില്കരുതെന്ന് ” ആദി കോപത്തോടെ ജഗന്നാഥനോടു പറഞ്ഞു

ജഗന്നാഥ൯ ആദിയെ കൊല്ലാനുള്ള കോപത്തോടെ എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ആദി വീണ്ടും തോക്കിന്‍റെ പാത്തി കൊണ്ട് ജഗന്നാഥന്‍റെ പുറത്തടിച്ചു

ജഗന്നാഥൻ തലയടിച്ചു മണ്ണിൽ മുഖം പൊത്തി

അപ്പോളേക്കും അതിവേഗം ഓടിപ്പോയ ആദിയെ അന്വേഷിച്ചു വന്ന മാമന്മാരും നന്ദു മാമനും അവനെ കണ്ടു.

ആദി വേഗം പോയി ആ ആമാടപ്പെട്ടി കയ്യിലെടുത്തു കൊണ്ട് ഓടി അവരുടെ സമീപത്തേക്ക് വന്നു

“നിങ്ങൾ വേഗം അമ്പലത്തിലേക്ക് പോ ,,,സമയം കളയാതെ ”

“അപ്പൊ അപ്പുവോ ” ഇളയ മാമൻ ചോദിച്ചു

“ഇവിടെ കുറച്ചു പണി ബാക്കിയുണ്ട് ,, അത് തീർത്ത് ഞാൻ വന്നോളാ൦ ,,,വേഗം പോ ”

അവരതു കേട്ട് സമ്മതിച്ചു കൊണ്ട് വേഗം അവിടെ നിന്നും തിരിഞ്ഞു

“തോക്ക് ഞാൻ കൊണ്ട് വരാം ” എന്നവരോട് പറഞ്ഞു

എന്നിട്ടു തിരികെ ജഗന്നാഥന്‍റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

സിവെല്ലൂരികൾ എല്ലാവരും വേഗം കാറുകളിൽ പുറപ്പെട്ടു.

ജഗന്നാഥൻ എങ്ങനെയൊക്കെയോ അടുത്തുള്ള ഒരു മരത്തിൽ പിടിച്ചു എഴുന്നേറ്റു

അയാളുടെ മുഖവും ദേഹവുമാകെ ചോര കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു

അയാളെ കണ്ടതും ആദിക്ക് അതിയായ കോപം വന്നു.

ആദി അയാൾക്ക് നേരെ വേഗം നടന്നു.

“കുറെയായി ,, ഇനി നിന്‍റെ ശല്യം അവർക്കുണ്ടാകരുത് ,, ” എന്നുപറഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാളുടെ കഴുത്തിന് പിടിച്ചു മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി അടുത്തുള്ള കരിങ്കൽകൂട്ടങ്ങൾ കിടക്കുന്ന ഇടയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു

ജഗന്നാഥൻ തലയടിച്ചു വീണു