അന്നും ദേവ് പതിവുപോലെ ഒരു ചിരിയോടെ പിന്മാറിയപ്പോ അനഘയ്ക്ക് ആശ്വാസത്തേക്കാള് സങ്കടമാണ് തോന്നിയത്. താന് എന്തിന് ഇതിനെ ഭയക്കുന്നു എന്ന ചിന്ത അവളെ സങ്കടം കുടുതല് സങ്കടത്തിലാക്കി. കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
““ദേവേട്ടാ….”” അനഘ ദയനീയമായി വിളിച്ചു. ദേവ് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി നില്ക്കുന്ന അനഘയെ കണ്ടപ്പോ ദേവിന്റെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു. അവന് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു രണ്ടുകൈയിന്റെയും പെരുവിരല് കൊണ്ട് ഇരു കണ്ണിനും താഴെ ഒഴുകിയിരുന്ന കണ്ണുനീര് തുടച്ചു.
““എന്തിനാ കരയണേ….?”” ദേവ് ചോദിച്ചു.
““ഞാ…. ഞാന്…. എനിക്ക് പറ്റണില്ല ദേവേട്ടാ….”” അനഘ മുഖം കുനിച്ചു പറഞ്ഞു. ദേവ് കുനിഞ്ഞ അവളുടെ മുഖം താടിയ്ക്ക് പിടിച്ചുയര്ത്തി.
““അതിന് ഞാന് എന്തെലും പറഞ്ഞോ….? താനെന്തിനാ സങ്കടപ്പെടുന്നേ….”” ദേവ് ചോദിച്ചു.
????❣️
ആഹാ.. അതി മനോഹരം…. ദേവനും ദേവന്റെ അമ്മുവും ഇത് പോലെ തന്നെ.. പ്രണയിച്ചു.. ഉള്ളസൈക്കട്ടെ…. അല്ലെ ഖൽബെ
Thank you bro ?
Uff… Onnum parayanilla kidukki?
Thank You Bro ?
Kidu bro ❤️❤️
Next partinay waiting
Thank You Bro ?
പോരാളി .. മച്ചാനെ
ഇന്നലെയാ വായിക്കാൻ പറ്റിയത് , എപ്പോളത്തെയും പോലെ അടിപൊളി ആയിട്ടുണ്ട് , അടുത്ത പാർട്ടിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു ..
സ്നേഹത്തോടെ ?
Jaganathan
താങ്ക്യൂ ജഗനാഥന് ബ്രോ….?
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് അറിഞ്ഞതില് ഒത്തിരി സന്തോഷം….?????
waiting for a good end
Thank You Bro ?
കാത്തിരിക്കാം ?