🌞 ഋതുഭേദങ്ങൾ 🌧️ 14 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി 💞] 1096

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ദേവിന്‍റെ അലറാം അടിച്ചില്ല. എ.സിയുടെ തണുപ്പില്‍ അനഘ മാളുട്ടിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു അങ്ങ് കിടന്നു. ദേവ് ബാത്ത്റൂമില്‍ പോയി ഫ്രഷായി വരുമ്പോഴും രണ്ടുപേരും നല്ല ഉറക്കം തന്നെയായിരുന്നു. ദേവ് ഒരു പുഞ്ചിരിയോട് അനഘയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു അവളെ തട്ടി വിളിച്ചു. അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ കാര്യത്തില്‍ അനഘ ഞെട്ടി തരിച്ചു കണ്ണ് തുറന്നു.

““ങേ…. എന്താ…..?”” അനഘ ഞെട്ടിപിടിച്ചെഴുന്നേറ്റിരുന്ന് ദേവിനോട് ചോദിച്ചു.

““എന്തൊരു ഉറക്കാമാടോ…. തനിക്ക് എക്സാം എഴുതാന്‍ പോണ്ടേ…. ദേ നേരം വെളുത്തു….”” ദേവ് പറഞ്ഞു. അനഘ ചുറ്റും നോക്കി നേരം വെളുത്തത് ഉറപ്പിച്ചു. ദേവ് മുന്നില്‍ നിന്ന് മാറിയതും അവള്‍ എഴുന്നേറ്റു. പിന്നെ അടുത്ത് കിടന്നിരുന്ന മാളുട്ടിയെ ഒരു നോക്ക് നോക്കി. സമയം വൈകിയതറിഞ്ഞ അനഘ അവളെ എഴുന്നേല്‍പിക്കാനായി തുടങ്ങിയതും ദേവ് ഇടപ്പെട്ടു.

““വേണ്ട… താന്‍ പോയി റെഡിയാവാന്‍ നോക്ക്…. അവളെ ഇന്ന് ഞാനൊരുക്കിക്കൊള്ളാം….”” ദേവ് പറഞ്ഞു. അനഘ ആ സംസാരത്തില്‍ ഒന്ന് പകച്ചു നിന്നു. പിന്നെ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി. അതിനുള്ള അവകാശവും തന്നില്‍ നിന്ന് എടുക്കുകയാണോ എന്ന പോലെ….

““നോക്കി നില്‍ക്കാതെ പോയി റെഡിയാവാന്‍ നോക്ക്…. എക്സാമിന് പോണ്ടേ…”” ദേവ് വീണ്ടും ഓര്‍മിപ്പിച്ചു. അതോടെ മനസ്സില്ലാമനസോടെ അവള്‍ ഡ്രെസ്സെടുത്ത് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു. കുളിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അവള്‍ പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള്‍ മാളുട്ടിയെ ഉണര്‍ത്താനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് ദേവ്. അവളെ ഇക്കിളിപ്പെടുത്തിയും മറ്റുമായി അവളുടെ ഉറക്കം കെടുത്താന്‍ നോക്കുകയാണ് അവന്‍.  മാളുട്ടി ദേവിന്‍റെ ആക്രമണങ്ങളെ ചെറുത്ത് നിര്‍ത്തി തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്ന് ഉറക്കം തുടരാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ദേവ് അവളെ വിടാതെ പിടിച്ചു. അവസാനം തന്‍റെ ദേഷ്യം കുടി വന്ന മാളുട്ടി എണിറ്റു നിന്ന് ദേവിനെ തല്ലാനും പിച്ചാനും മാന്താനും തുടങ്ങി. അതു പിന്നെ രണ്ടാളും തമ്മിലുള്ള ഒരു പോരാട്ടമായി മാറി. ഇതെല്ലാം കണ്ടു നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു അനഘ. അവള്‍ക്ക് അതിനിടയില്‍ താനൊരു അധികപറ്റാണ് എന്ന ചിന്ത വന്നു കയറി തുടങ്ങി.

““അമ്മേ…..”” മാളുട്ടിയുടെ വിളിയാണ് അനഘയെ തിരികെ കൊണ്ടു വന്നത്….

““കണ്ണാ….”” അറിയാതെ ആ പേര് വായില്‍ വന്നു പോയി….