അഗ്നി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2192

ഞാൻ മുൻപോട്ട് നീങ്ങി. അവൾ പുറകോട്ടും..

എനിക്ക് ചിരി വന്നു… എന്നാലും ഞാൻ നടന്നു. കത്തി കഴുത്തിൽ തന്നെ ആണ്..
അവസാനം അവൾ ഭിത്തിയിൽ ഇടിച്ചു നിന്നു..

“എന്താ കൊല്ലുന്നില്ലേ? കൊല്ല്.. എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ വലിയ ആഗ്രഹം ഒന്നും ഇല്ല..
അഗ്നി ആ വാവയെ തന്നില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ ഞാൻ ഒപ്പം പോയേനെ.. പിന്നെ നിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നതിലും നല്ലത് മരിക്കുന്നത് ആണ്…”

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾ കത്തി താഴ്ത്തി.. തല താഴ്ത്തി.

“അത്ര മോശം ആണോ ഞാൻ…?”

“ഭർത്താവിന്റെ കഴുത്തിൽ കത്തി വച്ച് ഇപ്പോൾ കൊല്ലും എന്ന് പറഞ്ഞവൾ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യം കൊള്ളാം…”

ഞാൻ ചിരിച്ചു.. അവൾ കത്തി നിലത്തിട്ടു..

ഞാൻ അവളുടെ താടിയിൽ വിരൽ തൊട്ട് മുഖം പൊക്കി..

അവളെ ആദ്യമായി കണ്ടത് ഓർമ വന്നു.. അഫ്രോഡൈറ്റിയെ കല്ലിൽ കൊത്തി വച്ചതു പോലെ.. ആരെയും ആകർഷിക്കുന്ന സൗന്ദര്യം.. ഇവൾ ഇപ്പോൾ എന്റെ ഭാര്യാ ആണ്…

“നീ ചെയ്‌തത്‌ നല്ല കാര്യം ആണ്… അവനു വേണ്ടത് നീ കൊടുത്തു.. അവൻ പല പെണ്ണുങ്ങളെയും ചതിച്ചിട്ടുണ്ട്.. ഇപ്പോൾ അവൻ പശ്ചാത്തപിക്കുന്നുണ്ട്.. അവനു അത് തന്നെ ആണ് വേണ്ടത്..
ആം പ്രൌദ് ഓഫ് യു… ആൻഡ് ഐ റെസ്‌പെക്ട് യു…”

അത് ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി ആണ് പറഞ്ഞത്.. കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.. മുഖം അല്പം ചുവന്നു.. വലിയ കൃഷ്ണമണി പിടക്കാൻ തുടങ്ങി..

“എന്ന് കരുതി എല്ലാ ആണും അവനെപ്പോലെ അല്ല.. “

അതും കൂടി പറഞ്ഞു ഞാൻ അവളെ വിട്ടു അലമാരയുടെ മുൻപിൽ പോയി ഒരു മുണ്ടെടുത്തു ചുറ്റി..

തല തുവർത്തി.. ഒരു നിമിഷം എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു..

കുളിച്ചു വന്നാൽ അഗ്നി എന്റെ തല തുവർത്തി തരുമായിരുന്നു.. ഞാൻ മുഖം കുനിച്ചു… ഒരു നിമിഷം നിന്നു..

ഉടനെ രണ്ടു കൈകൾ വന്നു എന്റെ ടവൽ പിടിച്ചു.. ഞാൻ ഞെട്ടി നോക്കി..
ആരുഷി…

അവൾ ടവൽ എന്റെ തലയിൽ വച്ച് തല തുവർത്തി..

എനിക്ക് ശ്വാസം പോലും വലിക്കാൻ ആയില്ല.. വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല.. ഇവൾ….?

“എനിക്ക് അഭിയെ സ്നേഹിക്കാൻ തോന്നുന്നു.. അഗ്നിയെ പോലെ… പക്ഷെ.. എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല.. അന്ന് മുതൽ… എനിക്ക് ഒരാൾ ദേഹത്ത് തൊടുമ്പോൾ ഒരു ബാധ കയറുന്നത് പോലെ ആണ്..

സഹോദരൻ ആയി അഭിനയിച്ചു അവൻ എന്റെ മാറിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ നിശ്ചല ആയി നിന്നത് സമ്മതം കൊണ്ടല്ല… മനസ് തകർന്നു, ശരീരം മരവിച്ചു നിന്നുപോയതാണ്..

അന്ന് ആ അമ്മ വന്നില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ… ഒരുപക്ഷെ എന്നെ അവൻ എന്നെ ഉപയോഗിച്ചേനെ… ചില സമയങ്ങൾ പെണ്ണിന് അങ്ങനെ ആണ്.. സഹോദര തുല്യൻ ശരീരത്തിൽ കൈ വച്ചാൽ തളർന്നു പോകും…..അന്ന് വെറുത്തതാണ് ആണിനേയും ഏട്ടൻ എന്ന വാക്കിനേയും…”

അവൾ വാ പൊത്തി കരഞ്ഞു… എനിക്കും സങ്കടം തോന്നി.. ഞാൻ അവളുടെ മുടി ഒന്ന് ഒതുക്കി വച്ചു.. കണ്ണുനീർ തുടച്ചു..

“ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ.. അവൻ തന്നെ നീ അങ്ങനെ ചെയ്തതിനു നന്ദി പറഞ്ഞു.. ഒരു ചെകുത്താനെ നല്ലൊരു മനുഷ്യൻ ആക്കിയവൾ ആണ് നീ…. കരയണ്ട..”

അവൾ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി എന്തോ ചിന്തിച്ചു നിന്നു..