അഗ്നി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2189

“എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടപെട്ടിട്ടും കാര്യം ഇല്ല… എന്നെ ചുമ്മാ ആശിപ്പിക്കണ്ട..പൊയ്ക്കോളൂ…”

“അതെന്താ?”

“അതങ്ങനെ ആണ്…..”

അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി..

എനിക്ക് ആകെ കൺഫ്യൂഷൻ ആയി…

“കാരണം പറഞ്ഞാൽ… എല്ലാത്തിനും പരിഹാരം ഇല്ലേ?

ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ചിലതിന് പരിഹാരം ഇല്ല… പ്രേതെകിച്ചും ഭാഗ്യക്കേടിന്…”

അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“കുറെ നേരം ആയി വട്ടുകളിപ്പിക്കുന്നു….”

ഞാൻ അതും പറഞ്ഞു അവളുടെ ചുമലിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചു എനിക്ക് അഭിമുഖം ആക്കി നിർത്തി..

ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.. അവളെപോലെ തന്നെ.. പക്ഷെ.. ഇവളുടെ ഇടത്തെ കവിളിൽ മുഴുവൻ ഒരു കറുപ്പ് നിറം.

മഷിക്കുപ്പിയിൽ നിന്നും മഷി മറിഞ്ഞത് പോലെ.. ഒരു കവിൾ മൊത്തം ഉണ്ട്.. അതവളുടെ ജ്വലിക്കുന്ന സൗന്ദര്യം കെടുത്തുന്നു..

അവൾ മുഖം ആ വശം പൊത്തിപിടിച്ചു…ആ പാട് മറച്ചപ്പോൾ ദേവതയുടെ ഭംഗി… മറ്റവളെ പോലെ തന്നെ..

എന്നാൽ ആ ഒരു നിമിഷം എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്നും വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷം വന്നു… കളിപ്പാട്ടം കിട്ടിയ കുട്ടിയെപ്പോലെ…

“മനസിലായില്ലേ? എന്നെ ആരും കല്യാണം കഴിക്കാത്തത് എന്താണെന്നു?
ഇങ്ങനെ മുഖത്ത് കറുത്ത പാടുള്ള പെൺകുട്ടി ഐശ്വര്യക്കേട്‌ ആണ് എന്നാണ്.. കുറെ കളിയാക്കലുകൾ കേട്ടിട്ടുണ്ട്…
കുറച്ചു പേര് വന്നു കണ്ടു അപ്പോൾ തന്നെ തിരിച്ചു പോയി…
അതോടെ ഞാൻ ആർക്കും മുൻപിൽ പോകാതെ ആയി.. അതാണ് വീട്ടുകാർ പറയാതെ ഇരുന്നത്..

പൊയ്ക്കോളൂ.. എന്തായാലും മുഖം കാണാതെ ആണെങ്കിലും ഒരാൾ എങ്കിലും കെട്ടിക്കോട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചാലോ.. സന്തോഷം..”

അവൾ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ചിരിച്ചു..

ഞാൻ വേഗം തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. അവൾ തല കുനിച്ചു അടുത്ത റൂമിൽ കയറി..

ഞാൻ താഴേക്ക് ചെന്നു..

“സംസാരിച്ചോ മോൻ?”

അവളുടെ അച്ഛൻ ചോദിച്ചു.. മകൾ കല്യാണം മുടക്കുന്നത് അയാൾക്ക് അറിയില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു..

അയാളുടെ ചോദ്യം ഞാൻ അവഗണിച്ചു.. അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു…

“അമ്മെ.. ചേച്ചി.. ഒന്ന് വാ…”

ഞാൻ അമ്മയെ വലിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ചെന്നു പടി കയറിയപ്പോൾ ചേച്ചി ഒന്നും മനസിലാകാതെ പുറകെ വന്നു..

ബാക്കി ഉള്ളവർ ഒന്നും മനസിലാകാതെ ഇരുന്നു..