അഗ്നി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2189

“ആഹാ ബെസ്റ്റ്‌… കൊള്ളാം….”

അവൾ അത് പറയാൻ മറന്നില്ല.. ഒരു കഷ്ണം എന്റെ വായിലും വച്ച് തന്നു..

ഒരു അനക്കം കേട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മയും അച്ഛനും വാതിലിന്റെ അവിടെ നിന്ന് ചിരിക്കുന്നു…

ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒന്ന് ചമ്മി..

“എന്തായാലും കള്ളൻ മാത്രം അല്ലാടി.. ഇത് കള്ളനും കള്ളിയും ഒരുമിച്ചാണ്.. വാ നമുക്ക് പോകാം..”

അച്ഛൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു പോയി.. എനിക്ക് ആകെ നാണക്കേട് ആയി എങ്കിലും എന്റെ ഭാര്യക്ക് അങ്ങനെ ഒരു സാധനം ഇല്ല.. അവൾ ഇപ്പോഴും ദോശ തിന്നുകയാണ്.. എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നതും ഉണ്ട്..

ഇതൊക്കെ ആണ് അഗ്നി..

ഇതുപോലെ തന്നെ അവളുടെ പിടിവാശികൾ കൂടി വന്നു..അവളെന്ന പ്രണയ ദേവതയിൽ മുഴുകിയിരുന്ന ഞാൻ അതൊരു തമാശകൾ ആയിട്ടാണ് എടുത്തത്.. ഒരിക്കലും അവൾ എനിക്കൊരു ശല്യം ആയി തോന്നിയില്ല..

അവളുടെ എട്ടാം മാസം ആയപ്പോൾ ആരുഷി വീട്ടിലേക്ക് വന്നു..
അതിപ്പോഴും പഴയതു പോലെ തന്നെ..

ചില സമയങ്ങളിൽ സ്നേഹവും എന്നാൽ ചിലപ്പോൾ കൊല്ലാനും വരുന്ന സ്വഭാവം.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അല്പം അകൽച്ച എനിക്ക് അവളോട് ഉണ്ട്.. ആവശ്യം വന്നാൽ മാത്രമേ ഞാൻ സംസാരിക്കുള്ളൂ. അന്ന് കത്തി എടുത്തു വെട്ടാൻ വന്നതിൽ ഞാൻ അങ്ങനെ ആണ്..

സ്കാൻ ചെയ്തപ്പോൾ ഒക്കെ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാതിരുന്നത് സന്തോഷം ഉണ്ടാക്കി…

അവസാനം.. അവളെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടുപോയി.. വെളുപ്പിനെ ആണ് കൊണ്ടുപോയത്..

അവളെ ലേബർ റൂമിൽ കയറ്റിയത് മുതൽ എനിക്ക് വല്ലാത്ത വിഷമം ആയിരുന്നു.. അവൾ വേദനിക്കുന്നത് എനിക്ക് സഹിക്കില്ല..

“അഗ്നിയുടെ ഒപ്പം വന്ന അഭി, ആരുഷി? ഒന്ന് വരുമോ?”

ഒരു നേഴ്സ് വന്നു എന്നെയും ആരുവിനെയും വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഓടി ചെന്നു..

“എന്താ???”

“ഒന്നും ഇല്ല.. അവൾക്ക് നിങ്ങളോടു രണ്ടുപേരോടും ഒന്ന് സംസാരിക്കണം എന്ന്…”

അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് സമാധാനം ആയി.. അകത്തു ചെന്നു.. എന്റെ പുറകെ ആരുഷിയും ഉണ്ടായിരുന്നു..

കരിംപച്ച ഡ്രെസ്സും ഇട്ടു കിടക്കുന്ന അഗ്നി.. ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു..

“വാവേ….”

ഞാൻ ചെന്ന് അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു.. ആരുഷി ഒപ്പം വന്നു നിന്നു..

“എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട് ഏട്ടാ.., ആരു.. നോ പറയരുത്.. സമ്മതം എന്നല്ലാതെ പറയരുത്.. ഇതെന്റെ ആഗ്രഹം ആണ്…”

അവൾ രണ്ടുപേരോടും കൂടി പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ആരുഷിയെ നോക്കി.. അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു.. കണ്ണുകൾ ചുവന്ന് വല്ലാത്തൊരു രൂപം…

“വാവേ.. എന്ത് പറഞ്ഞാലും സമ്മതം.. നീ പറയുന്ന എന്തും…..”