അഗ്നി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2189

“ഏട്ടൻ നമ്മുടെ കുട്ടിയെ കണ്ടോ? ഞാൻ ആണ് അവൾ…”

കാതിൽ ഇളം കാറ്റിന്റെ ഒപ്പം ഒരു മർമരം.. അഗ്നിയുടെ ശബ്ദം…

ഞാൻ അകത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു.. ചേച്ചിയുടെ റൂമിൽ.. ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ വാവ കിടക്കുന്നു…

ഞാൻ അവളെ കോരി എടുത്തു.. കയ്യിൽ ഇരുന്നു ആ കൊച്ചു സുന്ദരി കണ്ണ് തുറന്നു എന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ ഞാൻ കണ്ടു.. എന്റെ അഗ്നിയുടെ കണ്ണുകൾ..

അവളുടെ അച്ഛൻ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടാകും അവൾ ഒരു ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി കണ്ണ് വിടർത്തി എന്നെ നോക്കി…

“വാവേ… അഗ്നി വാവേ……”

അറിയാതെ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ദ്രിച്ചപ്പോൾ ആ കൊച്ചു സുന്ദരി ചിരിച്ചു..

ഞാൻ അവളെയും കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് നടന്നു.. എന്റെ റൂമിൽ ആരുഷി ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവൾ അഗ്നി പോയതോടെ ആരോടും മിണ്ടിയിട്ടില്ല.. വല്ലാത്ത ഒരു കോലം.. കരയുന്നതും ഇല്ല. അഗ്നിയുടെ ഒരു നൈറ്റിയും കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരിപ്പാണ്..

“ആരുഷി….? അഗ്നി.. അവൾ പോയിട്ടില്ല.. നീ നോക്കിക്കേ? ഇവളെ ഒന്ന് നോക്കിക്കേ??”

ഞാൻ വാവയെ അവളുടെ മടിയിൽ വച്ചു..
അവൾ എന്തോ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി ആരുഷിയെ നോക്കി.. ആരുഷി അവളെ കണ്ണ് പറിക്കാതെ നോക്കി..

“അഗ്നി… എന്റെ അഗ്നി..”

എന്ന് വിളിച്ചു അവൾ ആ കൊച്ചിനെ ചേർത്ത് വച്ച് അലറി കരഞ്ഞു… നിർത്താതെ.. മണിക്കൂറുകളോളം..

****

പതിനാലാം ദിവസം..

വീട്ടുകാരുടെ സാനിധ്യത്തോടെ അഗ്നിയുടെ ആഗ്രഹപ്രകാരം അവളുടെ കല്ലറയുടെ മുൻപിൽ വച്ച് ഞാൻ ആരുഷിയുടെ കഴുത്തിൽ മിന്ന് കെട്ടി…

***

ആരുഷിയോട് ചെയ്തത് ചതി ആണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.. എനിക്ക് അവളെ സ്നേഹിക്കാൻ ആകില്ല.. ഞാൻ തലേ ദിവസം അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ

“എന്നെ കെട്ടിയില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ മരിക്കും.. ചാകും ഞാൻ.. അഗ്നിക്ക് കൊടുത്ത വാക്ക്.. അഭി അതിൽ നിന്നും പിന്മാറരുത്…”

അവൾ അത്രയേ പറഞ്ഞുള്ളു.. അതിൽ കൂടുതൽ അവളോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യം ഇല്ല എന്നെനിക്ക് അറിയാം..

അഗ്നി മരണപ്പെട്ടത് കാർഡിയാക് അറസ്റ്റ് മൂലം ആണ്. ജനനം കൊടുക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ഹൃദയ സ്തംഭനം..

അതിനു കാരണം ആയത് ആ സമയം അവളുടെ ബിപി ക്രമാതീതം ആയി വർധിച്ചിരുന്നു.. നിയന്ദ്രിക്കാൻ ആകാത്ത വിധം..
ഡോക്ടർമാർക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ ആയില്ല.. അവൾ മരിക്കണം എന്ന് എഴുതി വച്ചത് പോലെ..

മകളെ പോലും ഒരു നോക്ക് കാണാതെ അവൾ പോയി.. പക്ഷെ അവൾ എന്റെ അടുത്ത് ഉണ്ട്.. വാവയുടെ രൂപത്തിൽ.. ഒരു കൊച്ചു തെന്നൽ പോലെ..

“ഒരു കാര്യം എനിക്കറിയണം…”