❤ വൈശാലി ❤ [VECTOR] 237

വല്ലാതെ നൊന്തിരുന്നു ആ പെണ്ണിന്!! പെയ്യാൻ വെമ്പുന്ന നീർമിഴികളെ ഒരുവിധം അടക്കി പിടിച്ച് കൊണ്ടവൾ പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക് നടന്നു… സങ്കടം കൊണ്ട് പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു ആ പെണ്ണ്…

 

“മതി നിന്റെ കള്ളക്കണ്ണീർ പോയി പാത്രം കഴുകി പയ്യിന് പുല്ല് കൊണ്ട് വരാൻ നോക്ക്” ഒച്ചയിട്ട് കൊണ്ട് വല്യമ്മ പറഞ്ഞതും മിണ്ടാതെ അവൾ പാത്രങ്ങൾ കഴുകി മറ്റ് പണികളിൽ ഏർപ്പെട്ടു…

 

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പാല് കൊടുക്കാൻ കവലയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ പാടവരമ്പത്ത് ഒരു സിഗരറ്റും വലിച്ച് ഹരി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവളെ കണ്ടതും പുച്ഛിച്ച് ചിരിച്ച് കൊണ്ടവൻ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് ചെന്ന് പുക അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഊതി… അറപ്പോടെ അവൾ മുഖം തിരിച്ചതും അവൻ പരിഹാസത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു…

 

“ഇപ്പൊ തന്നെ വൈശാലി മുഖം തിരിച്ചാലോ കെട്ടിക്കഴിഞ്ഞാൽ എന്തക്കെ അനുഭവിക്കാൻ ഉള്ളതാ… ”

 

“അതിന് തന്നെ ഞാൻ കെട്ടിയാൽ അല്ലേ…”

 

“കെട്ടാതെ പിന്നെ… ഈ ലോകത്തിലെ ഏത് കോണിൽ പോയി നീ ഒളിച്ചാലും ഹരി നിന്റെ കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തിയിരിക്കും… ”

 

“നിന്നെ ഞാൻ കെട്ടിയിരിക്കും ഒരു മരണത്തിനും ന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ ആവില്ല… ”

 

“വെല്ലുവിളി ആണോ?? എങ്കിൽ കേട്ടോ എന്റെ കഴുത്തിൽ നിങ്ങളെ താലി വീഴാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല ഇത് എന്റെ ഒരു വാശിയ… “വേദന കൊണ്ട് കണ്ണ് നിറഞ്ഞ് ഒഴുകുമ്പോഴും അവൾ അവനെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

 

“നിന്നെ ഞാൻ…. ” കലിതുള്ളി കൊണ്ട് അവൻ അവളെയും വലിച്ച് കൊണ്ട് നടന്നു… കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പാല് പാത്രം നിലത്ത് വീണ് നാല് പാടും പാൽ ചിന്നി ഒഴുകി…

 

അവളെയും വലിച്ച് അവൻ ചെന്നത് കോവിലിലേക്ക് ആയിരുന്നു….ഇവിടെ എന്തിനാ എന്ന് അറിയാതെ പകച്ച് നോക്കുക ആയിരുന്നു വൈശു… മുന്നിൽ കണ്ണന്റെ വിഗ്രഹം കണ്ടതും കണ്ണീരോടെ അവൾ മറ്റെല്ലാം മറന്ന് ഉള്ളിൽ നിശബ്ദം പ്രാർത്ഥിച്ചു…