❤ വൈശാലി ❤ [VECTOR] 237

രാത്രിയിൽ ഹരിയുടെ ഓർമകൾ കണ്ണിനെ തലോടി കൊണ്ട് ഉറക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടതും മാനത്തെ നിലാവിനെ നോക്കി കിടക്കുകയാരുന്നു വൈശു!!! ഹരിയുടെ അവസ്ഥയും മറിച്ച് അല്ലായിരുന്നു… രാത്രിയുടെ ഏതോ യാമത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിദ്രയെ പുല്കിയിരുന്നു…

കാലിൽ എന്തോ നനവ് ഏർപ്പെട്ടപ്പോൾ ആണ് ഞെട്ടി പിടഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവൾ എഴുന്നേറ്റത്… കയ്യെത്തിച്ച് ലൈറ്റ് ഇട്ടതും തന്റെ കാലിൽ പിടിച്ച് തല താഴ്ത്തി ഇരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ കണ്ടതും അവൾ വേഗം തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

വൈശു അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചതും ഇറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു അവൾ!!

“ന്നോട് പൊറുക്കണേ ചേച്ചി… ഞാൻ ദ്രോഹിയാ… ഞാനാ എല്ലാത്തിനും കാരണം… ബുദ്ധി മോശം കൊണ്ടാ…”കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ പദം പറഞ്ഞ് കൊണ്ടിരുന്നു… ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അവൾ ചാരുവിനെ നോക്കിയതും അന്ന് രുദ്രനും ഒത്ത് നടന്നതെല്ലാം അവൾ പറഞ്ഞു…ഞെട്ടലോടെ അല്ലാതെ വൈശുവിന് അത് കേൾക്കാൻ ആയില്ല…

എല്ലാം പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ് തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന ചാരുവിന്റെ തോളിൽ പിടിച്ച് മുഖം പൊന്തിച്ച് കവിളിൽ ഒരു ചക്കര ഉമ്മ കൊടുത്തു അവൾ…!!!

“അതെല്ലാം പഴയത് അല്ലേ കുട്ട്യേ… ഇപ്പൊ ന്റെ മോള് തെറ്റ് മനസ്സിലാക്കി മാപ്പ് ചോദിച്ചില്ലേ നിക്ക് ഒരു ദേഷ്യവും ഇല്ല ന്റെ ചരുവിനോട്…” ചിരിയോടെ പറയുന്ന വൈശുവിന്റെ വല്യ മനസ്സ് കണ്ട് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പോയി ചാരു…

കുഞ്ഞാവയെ കൊഞ്ചിച്ചും കളി പറഞ്ഞും രണ്ടുപേരും ഒപ്പം ഒരു കട്ടിലിൽ തന്നെയാണ് അന്ന് കിടന്നത്… രാവിലെ നേരം വെളുത്തതും ഹരി അവളെ കൊണ്ടുപോവാൻ വന്നിരുന്നു…

ചാരുവിന് നല്ല സങ്കടം ഉണ്ടെങ്കിലും അവളെ കളിയാക്കി കൊണ്ടവൾ തറവാട്ടിലേക്ക് യാത്രയാക്കി… പോവുന്നതിന് മുന്നേ ഹരിയോടും ചാരു മാപ്പ് ചോദിച്ചിരുന്നു…

വല്യ കൊതി ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും ചെറിയ ചെറിയ ആഗ്രഹം മാത്രമേ വൈശുവിന് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു… എപ്പോഴും ഹരിയുടെ ചൂട് പറ്റി ഇരിക്കാൻ ആണ് അവൾക്ക് ഇഷ്ട്ടം… ഇതിന്റെ ഇടയിൽ ശ്രീയുടെയും സിദ്ധുവിന്റേയും വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചു…ഇനി മൂന്ന് ദിവസമേ ഒള്ളു…

ഹരി അതിനുള്ള ഓട്ടപ്പാച്ചിലിൽ ആണെങ്കിലും വൈശുവിന് വേണ്ടി പ്രത്യേകം സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്നു…ഒരു പണി പോലും ചെയ്യാതെ തറവാട്ടുകാരും അവളെ നോക്കി…