❤ വൈശാലി ❤ [VECTOR] 237

_____________________________

ഓടി കിതച്ച് കൊണ്ട് സിദ്ധു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്ന് മുത്തച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു..

“മുത്തച്ഛാ ഡ്രൈവറെ ഞാൻ പൊക്കി ആള് പറഞ്ഞത് ആ കവലചട്ടമ്പി *രുദ്രൻ* ഏല്പിച്ചിട്ടാ അയാൾ ഇങ്ങനെ ചെയ്തത് എന്ന് പറഞ്ഞു..ഇനി എന്താ വേണ്ടേ അവനെ പോലീസിൽ ഏൽപ്പിക്കട്ടെ??” പകയോടെ സിദ്ധു പറഞ്ഞതും മുത്തച്ഛൻ എന്തോ പറയാൻ ഒരുങ്ങും മുന്നേ വൈശാലി കൊട്ടിപിടഞ്ഞ് എണീറ്റിരുന്നു…

“ഒരു പോലീസിനും കൊടുക്കരുത് അവനെ.. നിക്ക് കാണണം അവനെ ഇപ്പൊ തന്നെ..”കണ്ഠത്തിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന ഓരോ വാക്കുകളും ദൃഢമായിരുന്നു…അവളുടെ ഉള്ളിൽ ബോധമറ്റ് കിടക്കുന്ന ഹരിയും വഷളൻ ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന രുദ്രനും മാത്രമായിരുന്നു… മുത്തച്ഛൻ ചെറുചിരിയോടെ സിദ്ധുവിനെ നോക്കി തലയനക്കിയതും ഒരു ചേട്ടന്റെ കരുതലോടെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കൊണ്ട് സിദ്ധു രുദ്രന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

കള്ളും കുടിച്ച് കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം ചീട്ട് കളിക്കുകയായിരുന്ന രുദ്രനെ പിറകിൽ നിന്നും സിദ്ധു ചവിട്ടി വീഴ്ത്തി…എവിടെയും പിടിത്തം കിട്ടാതെ അവൻ ഉരുണ്ട് കൊണ്ട് വരമ്പത്തേക്ക് മുഖം കുത്തി വീണു.. ഇത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ കെട്ടും പാട്ടയും എടുത്ത് അവന്റെ കൂട്ടുകാർ തടി തപ്പിയിരുന്നു…

“ഏത് നായിന്റെ മോനാടാ അത്!!” ചീറി കൊണ്ട് രുദ്രൻ എഴുന്നേറ്റതും മുന്നിൽ ക്രോധം കൊണ്ട് തിളച്ച് മറിയുന്ന വൈശുവിനെ കണ്ടവൻ രണ്ടടി പിറകിലേക്ക് വേച്ച് പോയി…

“നീ ന്റെ ഹരിയേട്ടനെ കൊല്ലാൻ നോക്കി അല്ലേ..? “പറയുന്നതിനോടൊപ്പം കണ്ണുകളും തോരാതെ പെയ്ത് കൊണ്ടിരുന്നു…

ഷർട്ടിൽ കുത്തി പിടിച്ച് ഇരു കവിളിലും മാറി മാറി അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു അവൾ….ചെറുപ്പത്തിൽ അച്ഛന്റെ കൂടെ കളരി അഭ്യാസം ചെറുതായി പഠിച്ചത് കൊണ്ട് തന്നെ വല്ലാത്ത ഊക്ക് ആയിരുന്നു അവൾക്ക്…മൂക്കിൽ നിന്നും രക്തം ഒഴുകി അവശനായി അവൾക്ക് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന രുദ്രന്റെ അടിവയർ  നോക്കി ആഞ്ഞ് തൊഴിച്ച് കൊണ്ടവൾ ഇന്ന് വരെ ഉള്ള എല്ലാ ദേഷ്യവും തീർത്തു…

“ന്റെ ഹരിയേട്ടന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ ഉണ്ടല്ലോ കൊല്ലാനും വൈശാലി മടിക്കില്ല…” അവന് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് അവൾ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു… അവസാനം എല്ലാ സങ്കടവും ഒരു മഴ കണക്കെ സിദ്ധുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് കരഞ്ഞ് തീർക്കുമ്പോൾ അവനും കരയുകയായിരുന്നു…

(രണ്ടാഴ്ചകൾക്ക് ശേഷം)

“അയ്യോ മോളേ വൈശു… മോളേ എണീക്ക് അച്ഛാ!!” ശബ്ദം ഉയർത്തി കൊണ്ട് കൗസല്യ വിളിച്ചതും എല്ലാവരും അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി വന്നു… ബോധം മറഞ്ഞ് നിലത്ത് കിടക്കുന്ന വൈശുവിനെ കണ്ടതും അവളെയും കൊണ്ട് വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ചെന്നു…