❤ വൈശാലി ❤ [VECTOR] 237

ലോകം വെട്ടിപ്പിടിച്ച സന്തോഷം ആയിരുന്നു അവൾക്ക്….മെല്ലെ മെല്ലെ അവന്റെ കൈകൾ പിടിച്ചും മറ്റും അവൾ അവനെ നടത്തിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… ഏകദേശം ഒന്ന് രണ്ട് മാസത്തേ ആയുർവേദ ചികിത്സയുടെ ഫലമായും വൈശുവിന്റെ കഠിന പരിശ്രമം കൊണ്ടും പൂർണ്ണ ആരോഗ്യവാനായി മാറിയിരുന്നു ഹരി!!!

 

_______________________________

 

മാസം ഏഴ് തികഞ്ഞിരുന്നു വൈശുവിന്!!! വയർ ഉന്തി കയ്യും കാലും നീര് കൊണ്ട് വീങ്ങി വന്നിരുന്നു…വല്ലാത്ത ക്ഷീണം ആയിരുന്നു വൈശുവിന്… അവളുടെ വയറിൽ മുഖം അമർത്തി തന്റെ കുഞ്ഞിനോട് കൊഞ്ചി സംസാരിക്കുന്ന ഹരിയുടെ മുടിയിൽ തലോടി കൊണ്ടവൾ ബെഡിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് കിടന്നു…

 

വാതിലിൽ കൊട്ട് വീണതും ഹരി മുഖം ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി. പിന്നെ ആ നെറ്റിയിൽ ഒന്ന് മുത്തി കൊണ്ട് അവൻ പോയി കതക് തുറന്നു… കൗസല്യാമ്മയും ചെറിയമ്മയും മുത്തശ്ശിയും മുറിയിൽ കയറി വൈശുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

അമ്മയെ കണ്ടതും അവരുടെ മടിയിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് കിടന്നു വൈശു…അവളുടെ മുടിയിൽ തടവി കൊണ്ട് കൗസല്യയും ഇരുന്നു… കയ്യും കെട്ടി ഒരു സൈഡിൽ ഹരി ചിരിയോടെ അത് നോക്കി നിന്നു…

 

“ഏഴാം മാസം അല്ലേ കുറച്ച് ചടങ്ങുകൾ എല്ലാം ഉണ്ട്.. നാട്ടുനടപ്പ് അനുസരിച്ച് വൈശുവിനെ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവണം…”മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞതും വൈശുവിന്റെ മുഖത്ത് സങ്കടം നിറഞ്ഞു…

 

“അതൊന്നും പറ്റില്ല മുത്തശ്ശി അവൾ ഇവിടെ നിന്നോട്ടെ.. അങ്ങോട്ട് വിടാൻ പറ്റില്ല…” ഹരി മുന്നോട്ട് വന്ന് പറഞ്ഞു…

 

“അങ്ങനെ അല്ല ഹരി ഇത് നിർബന്ധം ആണ്… അവിടെ രണ്ട് ദിവസം നിന്നിട്ട് നമുക്ക് ഇങ്ങോട്ട് തന്നെ അവളെ കൊണ്ടുവരാലോ…” ഹരി കുറേ എതിർത്തെങ്കിലും മുത്തശ്ശി ശാഠ്യം പിടിച്ച് പറഞ്ഞതും വേറെ നിവർത്തി ഇല്ലായിരുന്നു അവന് മുന്നിൽ…

 

അങ്ങനെ നല്ലൊരു നാൾ നോക്കി വൈശുവിന്റെ വീട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞ് ഏഴാം മാസത്തെ ചടങ്ങിന് നാൾ കുറിച്ചു…

 

______________________________

 

വൈശുവിനെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവുമ്പോൾ ഹരിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് തൂവിയിരുന്നു… അകാരണമായ ഭയം അവനിൽ വന്ന് കൂടി…