സീതയെ തേടി (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 2344

കോഴ്സ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഇന്റർവ്യൂ ഒക്കെ നടന്നു.. സംഗതി ബാംഗ്ലൂർ പഠിച്ചത് കൊണ്ട് ഇംഗ്ലീഷ് ഒക്കെ പച്ചവെള്ളം പോലെ ആയിരുന്നു..

എന്നാൽ ജോലി മാത്രം കിട്ടിയില്ല.. എല്ലാത്തിനും ഡിഗ്രി വേണം പോലും..
എന്ത് ചെയ്യാൻ?

അങ്ങനെ ജോലി അനേഷിച്ചു അവസാനം bsnl കാൾ സെന്ററിൽ എത്തി..

മാസം 6000 രൂപ.. തല്ക്കാലം പിടിച്ചു നില്ക്കാൻ അത് മതിയാരുന്നു..

ഒരു ദിവസം വീട്ടിൽ വിളിച്ചപ്പോൾ അച്ഛൻ ആണ് ഫോൺ എടുത്തത്..

പത്തു ദിവസം കൂടുമ്പോൾ ആണ് ഞാൻ std ബൂത്തിൽ നിന്ന് വീട്ടിലേക്കു വിളിക്കുക..

എന്നെ പിന്നെ തവിടു കൊടുത്തു വാങ്ങിയത് കൊണ്ട് വലിയ കാര്യം ആണ്..

“ഡാ നീ ഇങ്ങു വന്നേ… അടുത്താഴ്ച നിന്റെ ഏട്ടന്റെ കല്യാണം ആണ്….”

“ങേ എന്നോട് ആരും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ? നിശ്ചയം ഒക്കെയോ?”

“അഹ്. അതൊക്കെ പെട്ടെന്ന് ആയിരുന്നു.. നീ ഇപ്പൊ എന്തിനാ? മനസമ്മതം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു.. , നീ ഇങ്ങു വന്നേ കുറെ പണി ഉണ്ട്…”

ഫോൺ വച്ചു..

അത് ശരിക്കും എനിക്ക് കൊണ്ടു… ഏട്ടന്റെ കല്യാണ നിശ്ചയം പോലും എന്നെ അറിയിച്ചില്ല എന്ന് പറയുമ്പോൾ?

ഇപ്പൊ മനസിലായില്ലേ എന്റെ സ്ഥാനം? അതാണ്… ശാപം കിട്ടിയ ജന്മങ്ങൾ കുറെ ഉണ്ട് എന്നെപോലെ…

ആർക്കും വേണ്ടാതെ… ആരോടും പരിഭവം ഇല്ലാതെ… എന്നാലും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

***

പിറ്റേ ദിവസം ഞാൻ നാട്ടിലേക്കു വണ്ടി കയറി.. വീട്ടിൽ എത്തി ഏട്ടൻ ഇളിച്ചു കൊണ്ട് ഫോണും കുത്തി ഇരുന്നു വർത്തമാനം പറയുന്നുണ്ട്..

എന്നെ കണ്ട ഭാവം പോലും ഇല്ല…

ഇതൊക്കെ അച്ഛൻ ആണ് ഇങ്ങനെ ആക്കിയത്.. ഞാൻ ജനിച്ചപ്പോൾ മുതൽ കഷ്ടകാലം ആണ് പോലും..

ആർക്കോ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പൈസ മൊത്തം കൊടുത്തു അയാൾ പറ്റിച്ചു പോയതിനു ആ സമയത്തു ജനിച്ച എനിക്ക് കുറ്റം..

അമ്മ അച്ഛനെ എതിർത്ത് ഒന്നും പറയില്ല.. എല്ലാം കണ്ടു കണ്ണീർ ഒഴുക്കും..

സീതാദേവിയെ സംശയിച്ചപ്പോഴും അവർക്കു ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ… അതുപോലെ..

വീട്ടിൽ എത്തി നല്ല പണി ആയിരുന്നു.. വിറകു കീറലും സാധനങ്ങൾ കൊണ്ടു വരവും എല്ലാം കൂടി നല്ലൊരു പണിക്കാരന്റെ റോൾ..

ഞാൻ വിറകു കീറികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ മകൾ ആതിര വന്നത്..

പുളി വിറക് വെട്ടികീറുന്ന എന്റെ അടുത്ത് അവൾ വന്നിരുന്നു.. ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരി ആണ് അവൾ.. നീണ്ട കണ്ണുകളും നല്ല നിറവും എല്ലാം ചേർന്നവൾ…

വീട്ടിലെ കണ്ണിൽ ഉണ്ണി ആണ് അവൾ.. ജനിക്കുകയാണെങ്കിൽ അവളെപോലെ ജനിക്കണം..