സീതയെ തേടി (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 2330

കല്യാണത്തിന് ഞാനും എന്റെ ചേച്ചിയും ഒരുമിച്ചാണ് പോയത്..

തേച്ച പെണ്ണിന്റെ കല്യാണം കൂടാതെ ഇരിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു ചേച്ചി എനിക്കൊരു ഷെർവാണി വാങ്ങി തന്നു.. ചേച്ചി ഒരു കരിംനീല സാരിയും ഉടുത്തു..

“സുന്ദരി ചേച്ചി…”

എന്ന് വിളിച്ചു ഞാനൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു അവൾക്കു…

നീല സാരിയിൽ കണ്ടാൽ ആരും നോക്കും…. ചുവന്ന കവിളുകളും ഒതുങ്ങിയ ശരീരവും കറുത്ത കണ്ണുകളും ഉള്ളൊരു സുന്ദരി.. മുടി കുറവാണ്.. തോളിന്റെ ഒപ്പം വെട്ടി നിർത്തിയതാണ്..

“ ഇപ്പോൾ കണ്ടാൽ എന്റെ അനിയത്തി ആണെന്നെ പറയു.. അല്ലെ രാധമ്മേ?”

ഞാൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് നാണിച്ചു..

“സിഐ നിരഞ്ജനക്കു നാണം വന്നേ…”

എന്ന് പറഞ്ഞു കളിയാക്കിയപ്പോൾ അവൾ എന്റെ ചെവിക്കു പിടിച്ചു..

ജീപ്പിൽ ആണ് പോയത്.. അവിടെ എത്തി ഇറങ്ങി കുറച്ചു പരിചയക്കാരെ കണ്ടിരുന്നു.. കുടുംബങ്ങൾ ഒക്കെ അറിഞ്ഞിരുന്നു വീട്ടിൽ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ.. ഇപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും എന്നോട് സഹതാപം ആണ്..

എന്നാൽ ആരുടെയും ഒരു കോപ്പും വേണ്ട എന്ന ആറ്റിട്യൂട് ആണ് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ.. എന്റെ ചേച്ചി മാത്രം മതി എനിക്ക്..

ബന്ധുക്കൾ കുറച്ചു പേര് എന്നാലും വന്നു സംസാരിച്ചു..

അതിൽ കൂടുതൽ പേരും കുറ്റപ്പെടുത്തി സംസാരിച്ചത് എന്റെ അമ്മയെ ആണ്.. അമ്മ വലിയൊരു തെറ്റ് ചെയ്തു എന്ന് എനിക്കും അറിയാം..

നേരെ മണ്ഡപത്തിലേക്ക് ഞാനും നിരഞ്ജനയും ചെന്നു.. ആതിര ഒരുങ്ങി നിന്നപ്പോൾ ഒരു ദേവതയെപോലെ തോന്നിച്ചു..
ചെറുക്കനും കിടു ആണ്.. ചേരും..

ഗിഫ്റ് കൊടുത്ത ശേഷം. ഓൾ ദി ബെസ്‌റ് പറഞ്ഞു നിരഞ്ജന ഇറങ്ങി..

“വീട്ടുകാർക്കൊക്കെ തന്നെ നല്ല ഇഷ്ടമല്ലേ? അല്ലെങ്കിൽ വലിയ സീൻ ആണ് കേട്ടോ…”

എന്ന് ഞാൻ ചെക്കനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ പകച്ചു എന്നെ നോക്കി.. ഒപ്പം നിന്ന ആതിരയുടെയും അവളുടെ അച്ഛന്റെയും തല കുനിയുകയും ചെയ്തു..

അവൻ ആണെങ്കിൽ എന്താ കാര്യം എന്ന് അറിയാതെ പൊട്ടനെ പോലെ ചിരിച്ചു..

ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഇറങ്ങി വന്നു.. നിരഞ്ജനയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു പുറത്തേക്കു നടന്നപ്പോൾ ആണ് അമ്മയും അച്ഛനും കയറി വന്നത്..

ഞാൻ ഒരു നിമിഷം അവിടെ നിന്നപ്പോൾ

“ഞാൻ വണ്ടിയിൽ ഉണ്ടാകും..”

എന്ന് പറഞ്ഞു നിരഞ്ജന അവരെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കിയ ശേഷം പുറത്തേക്കു നടന്നു..

“മോനെ…”

എന്ന് വിളിച്ചു അമ്മ അടുത്ത് വന്നു… “ശപിക്കരുത്…. “ എന്ന് തല താഴ്ത്തി എന്നോട് പറഞ്ഞു..