ആ സന്ന്യാസി അത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം ആദിത്യന്റെ കയ്യിലേയ്ക്ക് ഒരു ഭാണ്ഡക്കെട്ടും ഒപ്പം അസ്ത്രങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു ആവനാഴിയും വില്ലും നൽകി …..

” ആ വനത്തിനുള്ളിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതിന് മുൻപ് നീ ഇതിനുള്ളിലെ വസ്ത്രം ധരിക്കുക ….പിന്നെ ഈ ആയുധം അത് നിനക്ക് അത്യവശ്യമാണ് . വിജയ് ഭവ ….. ”

ആ സന്ന്യാസി അത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം ആ ഉൾവനത്തിലേയ്ക്ക് നടന്നകന്നു ……

തിരിച്ചൊന്നും പറയാനോ കേൾക്കാനോ സാവകാശം തരാതെ ആ സന്യാസി നടന്നു നീങ്ങുന്നത് ആദിത്യൻ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു .

” ക്ലി …… ക്ലീ ……. ക്ലീ ……. ”

ആ കഴുകൻ യാത്ര തുടരാം എന്ന ഉദ്ദേശത്തിൽ ചിറകുകളടിച്ച് ശബ്ദമുണ്ടാക്കിയ ശേഷം പറന്നുയർന്നു ….. ആദിത്യനും സമയം പാഴാക്കാതെ കുതിരപ്പുറത്ത് കയറി പറന്നകലുന്ന കഴുകനെ പിന്തുടർന്നു …….

……………………………………………

പുഴയും കുന്നുകളും സമതലപ്രദേശങ്ങളും താഴ് വാരങ്ങളും അങ്ങനെയങ്ങനെ യാത്ര മുന്നോട്ട് തുടർന്നു ….. കുതിരപ്പുറത്തിരുന്ന് കഴുകൻ പോകുന്ന ദിശയിൽ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോഴും അവന്റെ മനസ്സിൽ ആ സന്യാസി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളായിരുന്നു . മരണമില്ലാതെ ജീവിക്കുന്ന കാലാസുരനെ കുറിച്ചും , അവർ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയിരികുന്ന ഇപ്പോഴും തന്റെയാരാണെന്ന് പോലും മനസ്സിലാകാതെ കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞ് വരുന്ന എന്നോ മനസ്സിൽ കയറി കൂടിയ ആ യുവതിയെ അല്ല ആ രാജകുമാരിയെ കുറിച്ചും .

……………………………………………