ഏതാനം നിമിഷങ്ങൾ പിന്നിട്ടതും ചില കാലൊച്ച ശബ്ദങ്ങൾ അവൻ കേട്ടു ….. താഴേയ്ക്ക് നോക്കിയപ്പോയ താൻ ധരിച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച കുറച്ച് പേർ ആയുധങ്ങളുമായി വനം മുഴുവൻ തിരയുന്നതാണ് കണ്ടത് .

പെട്ടെന്ന് ആദിത്യന്റെ അടുത്തിരുന്ന കഴുകൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ പറന്നുയർന്നു …… ദൂരെ ഒരു മരത്തിന്റെ കൊമ്പിൽ ഇരുന്ന് താഴെ മുഴുവൻ നിരീക്ഷിക്കുന്ന ആ മൂങ്ങയെ ലക്ഷ്യമാക്കി കഴുകൻ നീങ്ങി . കഴുകൻ തന്നെ ലക്ഷ്യമാക്കി പറന്ന് വരുന്നത് ആ മൂങ്ങ കണ്ടില്ല . പെട്ടെന്ന് തന്നെ കഴുകൻ തന്റെ കൂർത്ത നഖങ്ങൾ ഉള്ള കാലിലെ വിരലുകൾ ഉപയോഗിച്ച് മൂങ്ങയെ കാലിൽ കോർത്തെടുത്ത ശേഷം മുകളിലേയ്ക്ക് പറന്നുയർന്നു . ഒന്ന് ശബ്ദിക്കാൻ പോലും സമയം ലഭിക്കുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ കഴുകൻ തന്റെ രണ്ട് കാലുകളും ഉപയോഗിച്ച് ആ മുങ്ങയുടെ ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് വിരലിലെ നഖങ്ങൾ താഴ്ത്തിയിറക്കി മൂങ്ങയെ രണ്ടായി വലിച്ച് കീറിയ ശേഷം അതിനെ ദൂരേയ്ക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞ് കളഞ്ഞു …….

……………………………………………

ഹോമകുണ്ഡത്തിന് മുന്നിൽ കണ്ണുകളടച്ച് കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന കലാസുരൻ വേഗം കണ്ണുകൾ തുറന്നു . അയാളുടെ മുഖത്ത് മുഴുവൻ ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി ……

” നീ എന്റെ ദൂതനെ വലിച്ച് കീറി കാറ്റിൽ പറത്തിയല്ലേ …… നിന്റെയും നിന്റെ യജമാനന്റെയും മരണം എന്റെ കൈ കൊണ്ട് തന്നെയാണ് …… ”

കാലാസുരൻ ദേഷ്യം നിറഞ്ഞ ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു .