അവൻ കാളവണ്ടിയുടെ കടിഞ്ഞാണിൽ പിടിച്ചതും കാളകൾ നിന്നു . അവന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം വർദ്ധിച്ചു …. ആ മനുഷ്യ രൂപങ്ങൾ തന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് വരുന്നത് കണ്ടതും അവൻ കാളവണ്ടിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന വഴിയെ പുറകോട്ട് ഓടി ….. പക്ഷെ അധിക ദൂരം അവന് ഓടാൻ സാധിച്ചില്ല അതിന് മുൻപ് തന്നെ ആ മനുഷ്യ രൂപികൾ അവനെ ആയുധം ഉപയോഗിച്ച് ഏറിഞ്ഞ് വീഴ്ത്തി ….. തലയിടിച്ച് നിലത്തേക്ക് വീണ അവന് ബോധം നഷ്ടമായി ….. ആ മനുഷ്യ രൂപങ്ങൾ നിലത്ത് കിടന്ന ആ യുവാവിനെയും ചുമന്ന് ആ ഇരുൾ നിറഞ്ഞു വനത്തിനുള്ളിലേക്ക് നടന്ന് കയറിപ്പോയി ………….

……………………………………………

അങ്ങനെ ചില ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയി . ആദിത്യനെ കണ്ടതിന് ശേഷമുള്ള ദിനങ്ങളിൽ അവന്തികയുടെ മനസ്സിൽ അവനെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ മാത്രമായിരുന്നു , താൻ ചിന്തിച്ചതൊക്കെ ശരിയാണോ എന്നുള്ള സംശയവും അവളെ കുഴപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു …. അവൾ പോലുമറിയാതെ അവളുടെ മനസ്സ് അവനെ ആരാധിക്കാൻ തുടങ്ങി ….. വീണ്ടും അവനെ കാണണം എന്ന ആകാംക്ഷ അവളിൽ വളർന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു . ആഴ്ചവട്ടത്തിന്റെ അവസാന നാളുകൾ എത്തി .

……………………………..

ക്ഷേത്ര ദർശനം നടത്തേണ്ട ആ ദിവസം .

അവന്തികയും തോഴിമാരും ക്ഷേത്ര ദർശനത്തിനായി കുതിര വണ്ടിയിൽ യാത്ര തിരിച്ചു ….. മുന്നിലും പിന്നിലുമായി അകമ്പടി സേവകരും കുതിര പുറത്ത് പടയാളികളും ഉണ്ടായിരുന്നു . അവർ യാത്ര തുടർന്നു , വനത്തിനോട് ചേർന്നുള്ള ചന്ദ്രഭഗവാന്റെ ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് .