അനാമികയുടെ കഥ ( climax ) [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 343

“ആ പോകാം അങ്കിൾ”

ഗൗതം നിരീക്ഷണം അവസാനിപ്പിച്ച് വിജയന്റെ അരികിലേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി.

അപ്രതീക്ഷിതമായി ആണ് ഗൗതം അത് കാണുന്നത്, വണ്ടി റോഡിൽ ഉരഞ്ഞ പാടുകൾ ആരംഭിക്കുന്നത് ഒരു പോക്കറ്റ് റോഡിൽ നിന്നും ആണ്, അവിടെ നിന്നും മുന്നോട്ടുള്ള പാടുകൾ വ്യക്തമായി കാണാം. ആ പാടുകൾ അവസാനിക്കുന്ന സ്ഥലത്തു നിന്നും റോഡിൽ കുറച്ചുകൂടി ആഴത്തിൽ പാടുകൾ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടാണ് വണ്ടി പിന്നിലേക്ക് തെന്നി നീങ്ങിയിരിക്കുന്നത്

ഗൗതം ആ റോഡിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് വിജയന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു

“എന്താടോ ചിന്തിക്കുന്നത്… സാരമില്ലടോ ,., അയാൾക്കൊന്നും വരില്ല താൻ ടെൻഷൻ ആവണ്ട”

വണ്ടി ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്ന വിജയൻ പറഞ്ഞതിന് മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അയാളുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചതിന് ശേഷം ,വീണ്ടും പുറത്തേക്ക് നോക്കി ആയി ഇരിപ്പ്

ഹോസ്പിറ്റലിൽ തിരിച്ചെത്തിയ ഗൗതമിനെ കാത്തിരുന്നത് മറ്റൊരു സങ്കട വാർത്ത ആയിരുന്നു

ഐ സി യു വിന്റെ വാതിൽക്കൽ ഗൗതമിന് കണ്ടതും ഡോക്ടർ അവന്റെ അരികിലേക്ക് എത്തി

“ഗൗതം എന്റെ ഒപ്പം ഒന്ന് വരൂ”

” പറയൂ ഡോക്ടർ…”

” ഇവിടെ അല്ല എനിക്ക് തന്നോട് ഒറ്റയ്ക്ക് ഒന്ന് സംസാരിക്കണം”

ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ ഗൗതമിന്റെ  ഉള്ളിലുള്ള ഭയം അധികരിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്തത് . ഒരു ധൈര്യത്തിന് എന്നോണം വിജയനേയും ഒപ്പംകൂട്ടി ഗൗതം ഡോക്ടറുടെ പിന്നാലെ നടന്നു

“ഇനി പറയൂ ഡോക്ടർ”

തങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നത് ഒന്നും സീതയും അനാമികയും കേൾക്കില്ല എന്നുറപ്പായപ്പോൾ ഗൗതം ഡോക്ടറുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

“ഗൗതം ഇനി ഞാൻ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധയോടെ സമാധാനത്തോടെയും കേൾക്കണം”

” ഡോക്ടർ രാഘവന് എന്തെങ്കിലും…”

” അതാണ് മിസ്റ്റർ വിജയൻ ഞാൻ പറയാൻ പോകുന്നത്, രാഘവന്റെ  ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് സാധിച്ചു പക്ഷേ…”

” എന്താണ് ഡോക്ടർ…”

ഈ പ്രാവശ്യം വ്യാകുലതയോടെ ഉള്ള ചോദ്യം ഗൗതമിന്റെതായിരുന്നു

“Physically he is ok now… but mentally…”

“Doctor… what are you saying…”

“Goutham..  you are a doctor, you know what i mean…”

ഗൗതം മറുത്തൊന്നും പറയാതെ തലകുനിച്ചിരുന്നു അവന്റെ കവിളുകളിൽ കൂടെ കണ്ണുനീർ ഒഴുകി ഇറങ്ങി

” ഗൗതം എന്താണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്”

” അങ്കിൾ അത്…”

” ഗൗതം എനിക്ക് വേറൊരു കേസ് അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ ഉണ്ട് അപ്പൊ പിന്നെ കാണാം പിന്നെ രാഘവനെ ഇപ്പോ തന്നെ റൂമിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ് ചെയ്യും”