മരം പെയ്യുമ്പോൾ [ജോ] 104

 

ബെഞ്ചിലേക്ക് അമർന്നിട്ട് ഏദൻ തലയുയർത്തി റോബിനെ നോക്കി. എല്ലാവരും കണ്ണുകുറുക്കി തന്നെ നോക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായതും അവൻ വിളറി.

 

“അപ്പൊ മറക്കണ്ട. അടുത്ത ബ്രേക്ക്..” അജിത്ത് തോളിൽ തട്ടിയ ശേഷം സീറ്റിൽ പോയിരുന്നു.

 

******

 

“കുറച്ചു നേരമായി മനുഷ്യനെ വെയിലത്ത് നിർത്താൻ തുടങ്ങിയിട്ട്. വല്ലോം പറയാൻ ഉണ്ടേൽ പറഞ്ഞു തൊലയ്ക്ക്!” ഏദൻ മതിലിൽ ചാരി നിന്ന് അരിശത്തോടെ പറഞ്ഞു.

 

നാല് പേരും പരസ്പരം നോക്കി.

 

“എടാ.. അതു പിന്നെ.. നമ്മുടെ ജാഫറിന് ഒരാളോട് ഇഷ്ടം..” റോബിൻ തുടങ്ങി വച്ചു.

 

“ആരോട്?” ഏദൻ മുഖം ഉയർത്തി.

 

“നീ വഴക്ക് പറയുമോ എന്ന് വച്ച് പേടിയായിരുന്നു.”

 

“ഞാനെന്തിനാ അവനെ വഴക്ക് പറയുന്നേ?”

 

“അല്ല.. ഈ നോ ഗേൾസ് എന്ന് പറഞ്ഞത് ആദ്യം മുതലേ നീയല്ലേ..”

 

ഏദന്റെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു.

 

“എടാ എടാ നാറി… ഞാനോ.. ലില്ലി നിന്നെ തേച്ചപ്പോ നീയല്ലേടാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് എന്നേം കൊണ്ട് സത്യം ചെയ്യിപ്പിച്ചത്?” അവൻ റോബിന് നേരെ കയർത്തു.

 

“അല്ല.. അത്… പിന്നെ…

അതാണോ ഇവിടുത്തെ വിഷയം?

ജാഫറിന് ഒരാളോട് പ്രേമം.

നിനക്ക് ആ കുട്ടിയോട് അത് പറയാൻ പറ്റുമോ ഇല്ലയോ?”

 

“മാമ ആവാനാ?

പോടാ.. പോയി പണി നോക്കെടാ..

ഈ കട്ടില് കണ്ട് നീയങ്ങനെ പനിക്കണ്ട.”

 

“എന്റെ പൊന്നളിയൻ അല്ലെ. പ്ലീസ്. അവളോട് പറയാൻ നിനക്കാണ് എളുപ്പം. അതോണ്ടാ.”

ജാഫർ ഏദന്റെ ഇരു കൈകളും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് കെഞ്ചി.

 

“അതാര്?”