മരം പെയ്യുമ്പോൾ [ജോ] 104

 

“അത് രണ്ടാമത്തെ കാര്യമല്ലേ.. ആദ്യം നീയൊന്ന് ചെന്ന് പറയ്.

അവള് ദോ ജനാലയുടെ അടുത്ത് നിൽപ്പുണ്ട്, ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിക്കൊണ്ട്.

അവള് സമ്മതിച്ചാൽ ഞങ്ങളുടെ നാലാമത്തെ കുട്ടി ആൺകുട്ടി ആണേൽ നിന്റെ പേരിടാം.. സ്മരണയ്ക്ക്…” ജാഫർ ഇളിച്ചു കാണിച്ചു.

 

ഏദൻ പല്ല് ഞെരിച്ചു.

 

“പോടാ മൈ@₹..” വായിൽ വന്ന ചീത്തയും വിളിച്ചിട്ട് അവൻ ചവിട്ടിത്തുള്ളി നടന്നു.

 

 

ക്ലാസിലെ ജനലിലൂടെ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിൽ കണ്ണുനട്ടു നിൽക്കുന്ന തെന്നലിന് പിറകിൽ ഏദൻ നിന്നു വിയർത്തു.

 

നെഞ്ചിലൊരു കൊളുത്തിപ്പിടിച്ച വേദന.

 

“തെന്നലേ…”

 

“മ്മ്..” അവൾ തല തിരിച്ചു നോക്കി.

 

“ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.”

 

എന്തെന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവളുടെ മിഴികളിൽ ഒരു ചോദ്യചിഹ്നം തെളിഞ്ഞു.

 

“നിന്നെ ആരേലും ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ നീയെന്ത് മറുപടി കൊടുക്കും.”

 

അവൾ ആ ചോദ്യത്തെ ചിരിച്ചു തള്ളി.

 

“ഞാൻ സീരിയസ് ആയിട്ട് ചോദിച്ചതാ..,”

 

“നോ പറയും.”.

 

“വൈ?”

 

“കാരണം അറിയില്ലേ ചേട്ടന്? ഈ രണ്ടാഴ്ചയ്ക്ക്‌ ഇടയ്ക്ക് വിളിച്ചപ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ വളർന്ന സ്ഥലവും കാര്യങ്ങളും ഒക്കെ പറഞ്ഞതാണല്ലോ.

ഈ ഇഷ്ടം പറഞ്ഞു വരുന്നവർ അതൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോ വന്ന പോലെ തിരികെ പൊയ്ക്കോളും.”

 

ഏദൻ അവളുടെ മുഖത്ത് കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു.

വീണ്ടും മൂക്കിൻ തുമ്പ് ചുവപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് പെണ്ണ്!

അവന്റെ നോട്ടത്തിൽ ഒരു പരിഭ്രമം അവളിലും തെളിഞ്ഞു കണ്ടു.

 

“ഇഷ്ടം പറയുന്നത് ഞാൻ ആണെങ്കിലോ?

എല്ലാം അറിയുന്ന ഞാൻ.” ഏദൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ആകാംഷ നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

 

മറുപടി കൊടുക്കാതെ അവൾ പിന്തിരിഞ്ഞു കളഞ്ഞു.