പ്രണയിനി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2082

ഒരുമിച്ചു തൊഴുതു ഇറങ്ങി… മനസ് നിറഞ്ഞിരുന്നു..

ഈ ഒരു പണി അവർ ഞങ്ങൾക്കിട്ട് തരും എന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല..

അച്ഛൻ വന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു…

“സന്തോഷയോടാ? നീ എന്താ വിചാരിച്ചേ ഞങ്ങൾ ഒക്കെ മനസ് കാണാത്ത ആളുകൾ ആണെന്നോ? “

“അച്ഛാ…. “

ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ അച്ഛനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. അമ്മയും വന്നു എന്നെയും അഭിയേയും പിന്നെയും തലോടി ഉമ്മവച്ചു..

“നീയാണോ ഇതൊക്കെ പ്ലാൻ ചെയ്തത്?”

ഞാൻ എസ്തേറിന്റെ ചെവിക്ക് പിടിച്ചു തിരിച്ചു..

“അമ്മെ.. ആവൂ… ഞാൻ അല്ല. അതാ അവിടെ…”

അവൾ കൈ ചൂണ്ടി.. സെറ്റ് സാരിയും അണിഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന ജാനറ്റ്..

അവൾ ഓടി വന്നു ഞങ്ങളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. അറിയാതെ വീണ്ടും കരഞ്ഞുപോയി…. സന്തോഷവും കണ്ണുനീരും ഒരുമിച്ചു വന്നു..

ത്രിമൂർത്തികൾ വീണ്ടും ഒരുമിച്ച ദിവസം.. ഒരു തെറ്റിദ്ധാരണ എല്ലാവരെയും അകറ്റി ലോകത്തിന്റെ പല കോണിൽ ആക്കി കളഞ്ഞു.
ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു…

“അല്ല? നിങ്ങൾ പരസ്പരം എന്ത് വിളിക്കും? ഉണ്ണി ഉണ്ണി എന്ന് വിളിച്ചു രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ചു വിളി കേൾക്കുമോ?”

ഉണ്ണിയോടും ഉണ്ണിമായയോടും ഉള്ള എസ്തേറിന്റെ ഈ ചോദ്യം അവിടെ ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി ഉണ്ടാക്കി.. ഞങ്ങളും ചിരിച്ചു പോയി..

അമ്പലത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ അഭി എന്റെ കൈ കോർത്തു പിടിച്ചിരുന്നു.. അവളുടെ നഖം എന്റെ കയ്യിൽ ഇറങ്ങുന്ന വിധം…

“ന്തൊരു ഭംഗിയാ ഉണ്ണിമായ…..”

അവളെ നോക്കി അഭി പറഞ്ഞു..