നിയോഗം Conclusion(മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 3006

അതിന് ശേഷം മുടിയും ദേഹവും ഉണക്കി ഒരു അയഞ്ഞ ബനിയനും ട്രാക്ക് പാന്റും ഇട്ടു.. മെറിൻ ബാൽക്കണിയിൽ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ ചെന്ന് അവളെ പുറകിൽ കൂടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ അവൾ അവനിലേക്ക് ചാരി നിന്നു..

“എന്താ എന്റെ പെണ്ണിന് ഒരു….?”

“ലിസയെ മിസ് ചെയ്യുന്നു…”

“ഓഹോ.. അവൾ പോയിട്ട് അകെ രണ്ടു ദിവസം അല്ലെ ആയുള്ളൂ? അവളുടെ പപ്പക്കും അമ്മയ്ക്കും കാണണ്ടേ അവളെ..?”

അവൻ അവളുടെ വയറിൽ ഒന്ന് പിച്ചി. അവൾ കുണുങ്ങി ചിരിച്ചു..

“എന്നാലും…”

“എന്ത് എന്നാലും.. “

അവൻ അവളെ തിരിച്ചു നിർത്തി ചുംബിച്ചു. അവൾ അവന്റെ കഴുത്തിൽ കൂടെ കൈ ഇട്ടു പിടിച്ചു..

“മെറിൻഅമ്മ..?”

വിളി കേട്ടപ്പോൾ അവർ അകന്നുമാറി.. ഉടനെ മാവിക്കോ അവിടേക്ക് വന്നു.. അവൾ മെറിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. മെറിൻ തിരിച്ചും..

“മോളൊന്നു മെലിഞ്ഞോ?”

അവൾ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു..

“മോൾ നിലത്തു നിന്നാൽ അല്ലെ മെലിയാതിരിക്കു. നമ്മുടെ ഇടക്ക് മാത്രമേ ഇങ്ങനെ പാവം.. .”

റോഷൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ചിരിച്ചു.. സന്ധ്യ മയങ്ങിയിരുന്നു.. ആ വീട്ടിൽ കളിചിരികൾ നിറഞ്ഞു..

***

പ്ലാനറ്റ് മേയ്‌വൂൺ

റോഷൻ മാവിക്കോയെയും കൂട്ടി അവിടെ എത്തി.

ചടങ്ങുകൾ എല്ലാം തീർന്നിരുന്നു.. കൃതിരിൻ പെണ്ണുങ്ങൾ കാട്ടിലെ വാസം കഴിഞ്ഞു ഇരട്ടി ശക്തിയോടെ തിരികെ എത്തിയിരുന്നു..

“അമ്മേ.. എനിക്ക് ഇനി വിശ്രമം വേണം..”

അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ ക്വീൻ ചിരിച്ചു.. അവൾ അവന്റെ തലയിൽ തലോടി..

“നിനക്ക് അറിയാം എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന്.. അല്ലെ?”