നിയോഗം Conclusion(മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 3003

“ഇല്ല.. ഏട്ടത്തിക്ക് തിരക്കാണ്.. നമ്മൾ പോയാലും അത് കവർ അപ് ചെയ്യാൻ ഒരാൾ കൂടെ വേണമല്ലോ ഇവിടെ..”

അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരും സമ്മതിച്ചു.. അതിൽ കാര്യം ഉണ്ടെന്നു അവർക്ക് തോന്നി.

“എന്നാലും ഇനി മാറി നിന്നാൽ എങ്ങനെ ആണ്? ഞങ്ങളെ അവിടെ നിന്നും ആളുകൾ വിളിക്കാറുണ്ട്. എങ്ങനെ പറ്റും?”

മെറിൻ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് റോഷനെ നോക്കി..

“ജൂൺ ഉണ്ടാകും.. അവൾ നോക്കിക്കോളും.. അതൊരു മന്ത്രവാദിനിയാണ് എന്ന് മറക്കണ്ട..”

അവൻ പറഞ്ഞതോടെ എല്ലാവരുടെയും മുഖം തെളിഞ്ഞു.. ഉടനെ എല്ലാവരും വേഷം മാറാൻ പോയി..

ബാൽക്കണിയിൽ അവനും റോസും മാത്രമായി..

അവൾ കൈനീട്ടി ഒരു വട്ടം വരച്ചപ്പോൾ അതൊരു വഴി പോലെ ആയി.. കത്തി നിൽക്കുന്ന കോണുകൾ ഉള്ള ഒരു ഗോളം..

അവൾ അതിലേക്ക് കയറി റോഷന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഒന്ന് വലിച്ചു.. അവനും ഉള്ളിലേക്ക് വന്നു..

വല്ലാത്തൊരു സുഗന്ധം ഇളം ചൂട് കിളികളുടെ പാട്ട്.. എല്ലാം അറിഞ്ഞപ്പോൾ റോഷൻ കണ്ണ് തുറന്നു..

“ഓ മൈ.. ഗോഡ്…”

അവൻ അറിയാതെ വിളിച്ചുപോയി..

ഒരു താഴ് വാരം.. അതിന്റെ ഒരു ഭാഗത്ത് മലമടക്കുകൾ.. അതിൽ സ്വർണ നിറത്തിൽ ഒരു കൊട്ടാരം.. അതിന്റെ ഒരു വശത്തു നിന്നും മലയിൽ നിന്നും ചാടുന്ന പൂക്കളുടെ വെള്ളച്ചാട്ടം… വെള്ളത്തിന് പകരം ലക്ഷക്കണക്കിന് പൂക്കൾ നദി പോലെ ഒഴുകി മലമടക്കിൽ നിന്നും ചാടുന്നു.. അവൻ അതിശയിച്ചു പോയി.

ചുറ്റിനും ഇതുവരെ കാണാത്ത നിറത്തിലുള്ള പൂക്കൾ..

“ഒരു മനുഷ്യനും കാണാത്ത താഴ് വാരം ആണ് ഇത്.. ഫ്ലവർ ലാൻഡ് കണ്ട ആദ്യ മനുഷ്യൻ നീയാണ് റോഷൻ.. ഇനി നിന്നെ ഞാൻ ഇവിടെ വീണ്ടും കൊണ്ടുവരും.. അന്ന് നിനക്ക് കുറച്ചു ദിവസം ഇവിടെ നിൽക്കാം.., ഇവിടെ ഒരു ദിവസം നിന്നാൽ മനുഷ്യന്റെ ആയുസ് ഒരു വർഷം കൂടും.., നിന്റെ ഭാര്യമാരെയും കൂട്ടുകാരികളെയും കൂടെ കൊണ്ടുവരാം..”

അവൾ അത് പറഞ്ഞു റോഷന്റെ കൈ പിടിച്ചു.. അവൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു..