പ്രണയിനി [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2091

“ചോരയും നീരും ഉള്ള ചെക്കന്മാരെ കണ്ടാൽ അവള് പിടിച്ചു കൊണ്ടുപോകുംട്ടോ… കുളത്തിലെ യക്ഷി.. “

പുറകിൽ നിന്നും ഈ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു..

ഒരു പാദസ്വര കിലുക്കം വന്നു എന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു.. ഉണ്ണിമായ ആണ്.

ഇവിടെ ഹെഡ്മാഷിന്റെ മകൾ ആണ്..

“നീ ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ ഒരു യക്ഷിയും വരില്ല മായെ…യക്ഷിക്ക് വേറെ യക്ഷിയെ കാണാൻ പാടില്ല.”

ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു..

“അയ്യാ.. ഞാനേ… ഞാൻ ദേവിയാ ദേവി….”

ഉടനെ മറുപടി വന്നു…ഞാൻ അവളെ നോക്കി.. പീലി തിങ്ങിയ കറുത്ത കണ്ണുകളും മുട്ടിന്റെ ഒപ്പം ഉള്ള മുടിയും സ്വർണ നിറവും, ഒതുങ്ങിയ ശരീരവും, ഹാഫ് സാരിയും കൈ നിറയെ കുപ്പി വളകളും.. കാലിൽ വെള്ളി പാദസ്വരം…
സാക്ഷാൽ ആഫ്രോഡൈറ്റി ഇറങ്ങി വന്നത് പോലെ ആണ് പെണ്ണ്..
അവൾ ഡാൻസ് ടീച്ചർ ആണ്.

“നീയ്യാ ഇപ്പൊ ദേവി? മൂദേവി ആയിരിക്കും…”

ഞാൻ അവളെ പുച്ഛിച്ചു.. എനിക്ക് അതൊരു രസം ആണ്.

“ന്റെ ദേവി.. മൂദേവിയാ? മിണ്ടുലാട്ടോ ഞാൻ ഇനി…”

അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു… എനിക്ക് ചിരി വന്നു..ഞാൻ അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് പിച്ചി..

“കൂട്ടില്യ… ന്നെ മൂദേവിന് വിളിച്ചില്ലേ?”

“പിന്നെ നീയല്ലേ പറഞ്ഞെ ദേവി ആണെന്ന്?”

“ന്നോട് മിണ്ടണ്ടാ…. കൂട്ടില്യ… ന്നെ തല്ലണം… ജോഷുനോട് മിണ്ടില്യ നി…

അവൾ എണീറ്റ് പടി തിരിച്ചു കയറി..

“നീ അമ്പലത്തിലേക്കാ? നട തുറക്കുമ്പോൾ അങ്ങട്ട് പോണ്ട….”

“ന്താ ഇപ്പൊ?”

അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നു..

“അല്ലാ… ദേവി പുറത്തു നിൽക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു എല്ലാവരും നിന്നെ തൊഴും… പിന്നെ ദേവി തന്നെ ഇറങ്ങി വന്നു “കുട്ടി അങ്ങോട്ട് കേറിക്കോ” എന്ന് പറഞ്ഞാലോ?”

ഞാൻ അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി… അത് കേട്ടതോടെ മുഖം ചുവന്നു തിണിർത്തു… നാണിച്ചു…