ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

ആഞ്ഞുവലിച്ചു.

എന്നാലും ആദ്യചുംബനം അവളുടെ നെറ്റിയിലായി.

അന്ന് രാത്രി ലച്ചു ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങളോടൊപ്പം. അവൾ ഞങ്ങളോട് ഉറങ്ങാതെ സംസാരിച്ചുകിടന്നു. അവളും ഞാനും ലച്ചുവിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടന്ന് അവൾ പറയുന്നത് കേൾക്കുകയായിരുന്നു.

ദേവിയുടെ നോട്ടം എന്റെ കണ്ണിലേക്കാണ്. ഞാൻ ലച്ചുവിനെ കെട്ടിപിടിച്ച് അവൾ പറയുന്നതിനെല്ലാം തലയാട്ടി.

അവൾ അതെ പ്രവർത്തിയിൽ എന്റെ കയ്ക്ക് മുകളിലൂടെ അവളുടെ കൈയ് ചേർത്തുപ്പിടിച്ചു.

ലച്ചുവിനോടൊപ്പം ഞാനും ദേവിയുടെ അടുത്തേക്ക് അറിയാതെ നീങ്ങികിടന്നുപോയി.

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയമാണ്. എനിക്ക് അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ അഗ്നിയുടെ ചൂട് താങ്ങാനാവുന്നില്ല.

എങ്ങനെയോ ഉറങ്ങി. രാവിലെ ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത് അവളുടെ വിളി കേട്ടാണ്.

ലച്ചുവിനെയും അമ്മയെയും അച്ഛനെയും തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുചെന്നാക്കി..

അവൾ ഇപ്പോൾ പഴയതുപോലെയുള്ള കുശുമ്പൊന്നുമില്ല.

ഞാൻ അവരോടൊപ്പം സംസാരിക്കുമ്പോൾ അവളും കൂടി. ലച്ചുവിനെ കളിപ്പിക്കുമ്പോൾ അവൾ വന്ന് സംസാരിക്കാനും തമാശ പറയാനുമൊക്കെ തുടങ്ങിയത് എന്നെ അതിശയപ്പിച്ചു.അന്ന് രാത്രിയായിട്ടാണ് വീട്ടിലെക്ക് തിരിച്ചു വന്നത്.

എന്നാലും സന്തോഷമായിരുന്നു.

വീട്ടിലേക്കുള്ള ഡ്രൈവിൽ അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ ചാരി ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു.

എന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണ് അവളെ അങ്ങെനെയൊക്കെ പറയാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.

എന്നുവച്ചു ഞാനും തിരിച്ച് വേദനിപ്പിക്കുന്നതിനു എന്ത് അർത്ഥമാണുള്ളത്.