ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

“സോറി ഡാ മുത്തേ…. ഞാൻ ആ ടൈമിൽ ഫിറ്റ്‌ ആയിരുന്നില്ലെടാ….? അതിന്റെയായിരുന്നു…….. ന്നാലും ഞാൻ കാരണം…..” അവൻ സങ്കടപെട്ടു.
“അതൊന്നും സാരമില്ലെടാ…. എന്നായാലും അതറിയും…
ബട്ട്‌ അതിനെപ്പറ്റി ഞാൻ ഒന്നും പറയില്ലായിരുന്നു…
അതെനിക്കൊരു ‘അടഞ്ഞ അധ്യായമാണ്….’ ഒരു പ്രാവശ്യം എന്നെന്നേക്കുമായി അടച്ചതൊന്നും ഞാൻ തുറക്കാറില്ല…”
“എടാ…ന്നാലും ഞാൻ കാരണം….”
അവനു കുറ്റബോധം ഉണ്ട്.
“എടാ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞെന്ന് കരുതി അവൾ എന്നെ അവിശ്വസിച്ചില്ലേ ഇത്രയും നാൾ ഞാൻ അവളെ സ്നേഹിച്ചതിനൊന്നും അർത്ഥമില്ലാതായല്ലോ…..”
എന്റെ കണ്ണുനീർ അവൻ കാണാതിരിക്കാൻ ഞാൻ വേഗം അവിടെ നിന്നിറങ്ങി……
അവിടവിടെ ചുറ്റി തിരിഞ്ഞ് ഉച്ചയായിട്ടാണ് ഞാൻ വീട്ടിൽ കയറിയത്.
അച്ഛൻ ഉണ്ടായിരുന്നു….. പുറത്ത്….
“നീ എവിടെയായിരുന്നു?”
“ഞാൻ കുറച്ചു ഫ്രണ്ട്സിനെ കാണാനുണ്ടായിരുന്നു..”
“മ്മ്…” ഒരു മൂളലിലൊതുക്കി.
അകത്തു കയറി അമ്മയെയും കണ്ട് ഞാൻ റൂമിലേക്ക് പോയി…
പോകാൻ നേരം..
“മോനെ അമ്മക്ക്, നിനക്ക് നല്ലൊരു കുട്ട്യേ തരണമെന്നു ണ്ടായിരുന്നു…അത് നടന്നു….. അവൾ നല്ല കുട്ട്യാണെടാ…… എല്ലാർക്കും അവളെ ഇഷ്ട്ടാ….
നീ പഴയതൊന്നും ആലോചിച്ച് അവളെ ഒഴിവാക്കരുത്….
പാവം കുട്ട്യാ…”
ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു…
എനിക്കെന്തോ…. ആകെ പ്രാന്ത് പിടിക്കുകയാണ്…
എല്ലാവരോടും അവൾ സംസാരിക്കുന്നു…… എന്നെ മാത്രം….!
ഞാൻ റൂമിലേക്ക് പോകാൻ നേരമാണ് ഏട്ടന്റെ റൂമിൽ നിന്ന് അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടത്.
അവളും ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുട്ടിയും കൂടി കളിക്കുകയാണ്
എന്നെ കണ്ടതും അവൾ എണീറ്റ് എന്നെ നോക്കാതെ നിന്നു…. ദേഷ്യമാണ് മുഖത്ത്….
അവൾ ഏട്ടത്തിയമ്മയോട് പറഞ്ഞ് അവിടെനിന്നും റൂമിലേക്ക് വന്നു…
“രാവിലെ തന്നെ പോയി അരുണേട്ടനെ കയ്യിലെടുത്തുലേ?….