ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

പണ്ട് കോളേജ് വരാന്തകളിൽ അവളെ കാത്തു നിന്നത് പെട്ടന്ന് ഓർമയിൽ വന്നു…

ഞാൻ വേഗം കണ്ണടച്ചു തുറന്ന് കോളേജ് എല്ലാം ഒന്ന് നോക്കികണ്ടു.

സമയം പോയികൊണ്ടിരിക്കുന്നു….

എനിക്കാകെ ദേഷ്യം കയറി വന്നു….

ഒരു തണുത്ത കാറ്റടിച്ചതും ഞാൻ ഒന്ന് കൂൾ ആയതുപോലെ.

പെട്ടെന്ന് ബാക്കിൽ ഒരനക്കം.

“ഹായ് ഏട്ടാ……”

“ഹായ്…….”

അവളുടെ കയ് പിടിച്ച് കൊച്ചുപൂവും ഉണ്ടായിരുന്നു

“കുറെ നേരമായോ വന്നിട്ട്?…”

“ഇല്ല കുറച്ച്നേരം….”

ആ കൊചുപൂവ് കൂടുതൽ സുന്ദരിയായത്പോലെ…

ഒരു ചെറിയ ചിരി.

എന്തൊരു ആകർഷണമാണ്….!

ഞാൻ ദേവികയെ നോക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടാവണം അവൾ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഞാൻ എവിടെ പോയാലും അവൾ ന്റെ കൂടെ ണ്ടാവും……”

“മ്മ് ഹായ് ലക്ഷ്മികുട്ടീ….”

ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു.

അവൾ എന്നെനോക്കി ചിരിക്കുന്നു..

അവൾ എനിക്ക് കൈ തന്നു…

ആദ്യമായിട്ടാവും സ്വന്തം അനിയത്തിയെ കൂട്ടി ഒരുത്തി ഡേറ്റിങ്ങിനു വരുന്നത്.

പക്ഷെ എനിക്ക് പ്രശ്നം ഉള്ളതായി തോന്നിയില്ല.. അവളെ കണ്ടതും എനിക്ക് എന്തോ ഒരു എനെർജിറ്റിക് ഫീൽ….