ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 260

 

“തനിക്കെന്നോട് ഇഷ്ടമില്ലാതായോ??……”

 

ആ ചോദ്യം എന്നെ കരയിപ്പിച്ചു. നിയന്ത്രണാതീതമായി കണ്ണുനീർ പൊഴിച്ചു……. ഇരുകൈകളും മുറുക്കി, തല താഴ്ത്തി, കണ്ണുകളടച്ച്,

ഞാൻ ഒരു നിമിഷം സങ്കടം കടിച്ചമർത്തി…

 

പറയണം ഇനിയെങ്കിലും പറയണം ഇല്ലെങ്കി ഞാൻ അതവളോട് ചെയ്യുന്ന ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റാവും.

കണ്ണ് തുറന്ന് ഞാൻ അവളെ നോക്കി. എന്നെ നോക്കുകയാണ് മറുപടിക്കായി..

ഒരു തുള്ളി കവിളിലൂടൊഴുക്കി

എന്റെ ശബ്ദം പുറത്തുവന്നു……..

 

 

“”എവടെ നോക്കിയാടോ വണ്ടിയോ ടിക്കുന്നെ??””

റോങ്ങ്സൈഡിലൂടെ കയറിയ ഒരു ബ്ലാക്ക് ഇന്നോവ കാറിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഒരു തല നിസ്സംഗതയോടെ പുറത്ത് നോക്കി മാപ്പപേക്ഷിക്കുന്നു…….

എറണാകുളം-പാലക്കാട്‌ കെ എസ് ആർ ടി സി ബസ് തന്റെ പതിവ് ശൈലിയിൽ വണ്ടി നിമിഷനേരം കൊണ്ട്, തന്നെ ചുറ്റിയിരുന്ന ചെറു വാഹനങ്ങളിൽ നിന്നും ശര വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു പാഞ്ഞു……

മയക്കം മുറിഞ്ഞതിൻറെ ദേഷ്യവും സങ്കടവും അനുഭവപ്പെട്ടതോടെ … മനസ്സിൽ ഡ്രൈവറെ പ്രാകികൊണ്ട് തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു പോപ്പ് സോങ്ങ് ആസ്വദിച്ച് ഞാൻ കണ്ണടച്ചു കിടന്നു.

പതിയെ യാത്രാക്ഷീണം അനുഭവപ്പെട്ട് തുടങ്ങി

അതിന്റെ അസ്വസ്ഥത മനസ്സ് മടുപ്പിക്കുന്നത് പോലെ.

ച്ഛർദിയുടെ പ്രവണത അറിഞ്ഞതും തലച്ചോറ് കൈകളെ ഫോൺ അൺലോക്ക് ചെയ്യിച്ചു.

അതിവേഗം മ്യൂസിക് സെക്ഷൻ ഓപ്പൺ ചെയ്ത് മെലഡിയുടെ പെട്ടി തുറന്നു.

 

എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഒരു വിൻഡോസീറ്റും അതിലൂടെ അകത്തേക്കൊഴുകുന്ന തണുത്ത കാറ്റും വേഗത്തിൽ മറയുന്ന പല കാഴ്ചകളും കാതിലൂടൊഴുകുന്ന

നേർത്ത പാട്ടിന്റെ താളവും

 

ഹോ ……

ആ ഒരു ഫീൽ അനുഭവിച്ചറിയേണ്ടത് തന്നെ ആണ്..