ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

ഞാൻ വിറയൽ കണ്ട്രോൾ ചെയ്ത് ഗ്ലാസ്സെടുത്തു… അവളെ ഒന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കി…

എന്നെ നോക്കുന്നില്ല എന്നാൽ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരിയുണ്ട്…!

‘കൊല്ലുന്ന ചിരി….!”

ഞാൻ പതിയെ ചായ ഊതികുടിച്ചു.

കട്ടൻ ആയിരുന്നു താല്പര്യം…

അവൾ ഒരു ഇളം ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള സാരിയാണ് അതിൽ അവളുടെ ചന്തം എടുത്ത് നിന്നു.

മുടി മാടിയൊതുക്കി മുന്നിലേക്കിട്ടിരിക്കുന്നു.

മുഖം പതിവിലധികം തുടുത്തതുപോലെ…

സാരിയിലും അവളുടെ ഷേപ്പ് കൂടുതലും വ്യക്തമാണ്….

ഒരു ശില്പം എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കും….

സ്ഥിരം പല്ലവി ;

“അവർക്കെന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കാനുണ്ടെങ്കിൽ…….. ”

ഉള്ളിലേക്കായി തുറന്ന ഒരു ഹാളും അതിനോട് ചേർന്ന ഒരു മര ഗോവണിയും….

ഞാൻ അവളെ അനുഗമിച്ചു….മുന്നിൽ നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ നിതംബം എന്റെ മുഖത്തിന്‌ നേരെയാണ്…..

‘ദേവീ ഈ കന്യകന് കൺട്രോൾ തരണേ……’

അവൾ അത് കയറി ഒരു ഓപ്പൺ വിന്ഡോ സൈഡിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു..

ഞാൻ തൊട്ടടുത്തു കുറച്ചു ഗ്യാപ് വിട്ട് പുറത്തെ കാഴ്ച നോക്കി..

ഒരു വലിയ മാവ് അത് പൂത്തുതളിർത്തിരിക്കുന്നു.

അവിടവിടെയായി കണ്ണിമാങ്ങകൾ …

എന്റെ വായിൽ വെള്ളമൂറി വന്നു.

ഞാൻ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാവണം…

അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു….