ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

ഞങ്ങൾ ചെല്ലുമ്പോൾ ആരെയോ കൺസൽട് ചെയ്യുകയാണ്.
അവൾ ഒരു ചെയർ വിട്ടാണിരുന്നത്.
പുതുമയൊന്നും തോന്നിയില്ല.
പ്രെഡിക്റ്റബിൾ ആയിരുന്നു.
ഡോർ അൺലോക് ചെയ്യുന്നതിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ഞങ്ങൾ എഴുന്നേറ്റ് നടന്നു.
ഡോർ തുറന്ന കൈകൾ ഒരു സ്ത്രീയുടേതായിരുന്നു.
ഒരു യുവതി.
സാരിയാണ് വേഷം.
വലിയ ഹീലുള്ള ചെരുപ്പിലേക്കാണ് എന്റെ കണ്ണ് പോയത്.
താഴെ നിന്നും മുകളിലേക്ക്.
മുഖം പരിചയമുള്ളത് പോലെ.
എന്നെ കണ്ടതും ആ നീലാഞ്ജന മിഴികളും വിടർന്നു.
“സഞ്ജീവ് ..”
ഞാൻ ചിരിച്ചു.
എനിക്കൊന്നും പറയാൻ കഴിയുന്നില്ല..
ദേവി അവളെ നോക്കുകയാണ്.
അവളുടെ വഴിഞ്ഞൊഴുകുന്ന സൗന്ദര്യത്തിൽ പെണ്ണ് മൂക്ക്കുത്തി വീണു.
“എന്താ ഇവിടെ?”
അവസാനം എന്റെ ശബ്ദം പുറത്ത് വന്നു.
“ഞാൻ ഇവിടെയാണിപ്പോൾ… ഇവിടെ അടുത്താണ് വർക്കിങ്ങും..”
“സഞ്ജു എന്താ ഇവിടെ? ഇതാരാ…. വൈഫ്‌ ആണോ?”
“മ്മ് അതെ… കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയായിരുന്നു മാര്യേജ് … ദേവിക…..”
അവളുടെ മുഖത്തെ അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.
“ദേവീ … ഇത് പാർവതി”ഞാൻ അവൾക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി.
അവളുടെ മുഖം ഒന്ന് ഇരുണ്ടു. അത് അവൾ കണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു.
“ഹസ് എന്ത് ചെയ്യുന്നു?”
“ബിസിനസ്‌ ആണ്…”
“മ്മ് സുഖമാണോ?….”
“മ്മ്…”
കേബിനിൽ നിന്നും ഒരു ബെൽ സൗണ്ട്.