ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

“ചേച്ചി ന്തിനാ ന്നെ ജ്യൂസിൽ കുളിപ്പിച്ചേ? ”
അവൾ ചിരിക്കുകയാണ്….
ദേവി ഒരു നിമിഷം മുഖം പൊത്തി കരയുന്നത് കണ്ടു.
പിന്നെ ലച്ചുവിനെ മാറോടു ചേർത്ത് കെട്ടിപിടിച്ച് മുഖത്ത് ഉമ്മവച്ചു.
“മോള് ചേച്ചിയോട് മിണ്ടണില്യാലോ? അതോണ്ടാ ചേച്ചി. ഒഴിച്ചേ….!”
“വല്ല ചായയോ കാപ്പിയോ വാങ്ങാത്തത് നന്നായി.”
ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
അവൾ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി വീണ്ടും അവളെ കെട്ടിപിടിച്ച് ഇരുന്നു.
വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ദേവി കുറച്ചുകൂടി ഹാപ്പിയായത്പോലെ
അവളിപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വച്ച് എന്നെ ഏട്ടാ എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നുണ്ട്.
ചെറിയൊരാശ്വാസം….!

എന്നാലും മുഴുവനായിട്ടില്ല….. ആവില്ല.
ആകെ അറിയാവുന്നത് അരുണിനാണ് അവൻ പറഞ്ഞിട്ടും ഇവൾ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.
ഞാൻ പിന്നെ നുണയാനാണല്ലോ…. ചതിയൻ….!
ഇനി എങ്ങനെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കാനാണ്.

അന്ന് വൈകീട്ട് ഞങ്ങൾ വീട്ടിലെക്ക് തിരിച്ചുവന്നു.
പോരുമ്പോൾ ലച്ചു കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
ഞാൻ അവളോട് ഹോളിഡെയ്‌സിലെല്ലാം വീട്ടിലെക്ക് കൊണ്ടുവരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ആ കവിളിൽ നുള്ളിയപ്പോ പെണ്ണിന് സന്തോഷം.. കരച്ചിലിലും പെണ്ണ് ചിരിച്ചു.
എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉമ്മ തന്നു.
ദേവിക്കും അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ സന്തോഷം..
അവളും കരഞ്ഞിരുന്നു.

രാത്രിയിൽ അമ്മ റൂമിലേക്ക് വന്നു.
ഞാൻ ബാഗ് പാക്ക് ചെയ്യുകയായിരുന്നു.