ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

“ഞാൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാടി…… എന്നെ ഇങ്ങനെ ചവിട്ടിത്തേക്കുന്നെ??
അവളെ പറ്റി ഇനി ഒരനാവശ്യം പറഞ്ഞാൽ നിന്നെ ജീവനോടെ ഞാൻ വച്ചേക്കില്ല…”
ഇതിനു മാത്രം അനുഭവിക്കാൻ ഞാൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തു…..

ഞാൻ തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്….. പക്ഷെ അതിവളോടല്ല…..
അതിന്നും എന്നും അറിയുന്നത് എനിക്കും അരുണിനും മാത്രമായിരിക്കും….
അവൾ മുഖം പൊത്തി കരയുകയാണ്….
എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു…
ഞാൻ അവളുടെ അടുത്ത് പോയി നിലത്തിരുന്നു….
അവൾ എഴുന്നേറ്റ് പോയി…
മുഖം ഒരു ഭാഗം മുഴുവൻ ചുവന്നിരിക്കുന്നു….
കവിളിൽ വിരലടയാളം…

വേണ്ടിയിരുന്നില്ല….
പക്ഷെ ഒരു പെണ്ണും സംസാരത്തിൽ ഇത്ര ചീപ്പ് ആവാൻ പാടില്ല.
ഞാൻ താഴെ നിലത്തു ചുമര് ചാരി ഇരുന്നു…..

കരഞ്ഞു.

അന്ന് രാത്രി ഞാൻ ഒന്നും കഴിക്കാതെ കിടന്നു…. വന്നു വിളിച്ചവരെയെല്ലാം ഞാൻ ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞ് ഒഴിവാക്കി.

അവൾ കഴിച്ചോട്ടെ…..
ഇനി ഞാൻ ചെന്ന് അവൾ കഴിക്കാതിരിക്കണ്ട.
അതുമല്ല അച്ഛനും അമ്മയും ഇതൊന്നും അറിയണ്ട…..
അവരെല്ലാവരും ഇപ്പോൾ നല്ല സന്തോഷത്തിലാണ്….
അതങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ…