അപരാജിതൻ -47 4916

“പിതാമഹാ,,ചിത്രം കണ്ടു കൊണ്ട് നമുക്കെങ്ങനെ മനസിലാക്കാം,,ഇവർ ആരാ എവിടെയാ എന്നൊക്കെ,, ”

“ശരിയാണ് യോറി,,അതുപോലെ ആ ബാക്കിയുള്ള രണ്ടു വജ്രകളും എവിടെയെന്ന് കണ്ടു പിടിക്കണം..ഇവർ ആരെന്നും എവിടെയെന്നും കണ്ടു പിടിക്കണം”

നാബോ അൽപ്പം നേരം ചിന്തിച്ചു.

സൂര്യനുദിക്കാൻ നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം.,ഇനി ലാമോ ദേവി ദൃശ്യങ്ങൾ കാണിക്കുവാൻ പ്രസാദിക്കില്ല.

“യോറി,,,”

“പിതാമഹാ,,”

“നീ അകലേക്ക് മാറുക,,ഞാൻ ഉറക്കെ യോറി എന്ന് വിളിക്കും വരെ നീ ഇങ്ങോട്ട് വരരുത് ”

“എന്തിനാ പിതാമഹാ ?”

“പറയുന്നത് അനുസരിക്കൂ നീ ” കോപത്തോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു.

യോറി മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അവിടെ നിന്നും നടന്നു നീങ്ങി.

നാബോ, നാബോ, എട്ടു ദിക്കുകളിലേക്കും വട്ടം തിരിഞ്ഞു നോക്കി പ്രത്യേക താളത്തിൽ മണി മുഴക്കി.

ആ കൊടും തണുപ്പിൽ തന്റെ മെറൂൺ നിറത്തിലുള്ള റോബ് അഴിച്ചുമാറ്റി ലങ്കോട്ടിപോലെ കെട്ടിയ അടിവസ്ത്രം മാത്രം ധരിച്ചു മുട്ട്കുത്തി മായാജലാശയത്തെ ശിരസ് മണ്ണിൽ മുട്ടിച്ചു വണങ്ങി.

മണി മുഴക്കികൊണ്ടു ഗൂഢമായ ലാമോയുടെ വജ്രയാന താന്ത്രിക മന്ത്രം ജപിച്ചു.

ഓം ഗേ വാ ദി ന്യുർദു ദാഗെ

ലാമാ സങ്ഗ്യാ ദ്രുബ്ഗ്യുർനാ

ദ്രോ വാ ചിങ് ഗ്യാങ് മാതാ ലൂ പാ

ദേ യി സാലാ ഗോ പാ ലൂ ശോർ

ഗോങ് നാ ഗോങ് ദു ഫേൽ ലാമോ വാർ ശോങ്

സോഹാ,,,,ജോ സോഹാ,,

വലം കൈയ്യിൽ ഒരു വജ്ര (ഡോർജി) എടുത്ത് കിഴക്കേ ചക്രവാളത്തിൽ നോക്കി

ലാമോയെ സ്മരിച്ചു ശക്തിയിൽ ആ വജ്ര തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴ്ത്തിയിറക്കി

കിഴക്കേ ചക്രവാളത്തിനു അരുണാഭനൽകികൊണ്ട് സൂര്യരശ്മികൾ പരന്നു.

യോറി ആ മനോഹാരിത ആസ്വദിച്ചു നിൽക്കും നേരം

“യോറീ,,,,,,,,” എന്ന ആർത്തനാദം മുഴങ്ങി.

അത് കേട്ട് ഭയത്തോടെ യോറി പിതാമഹന് അരികിലേക്ക് അതിവേഗം ഓടിയെത്തി.