അപരാജിതൻ -47 4916

 ജോ രാഖ്മോ ജോ രാഖ്മോ ജോ ജോ രാഖ്മോ -തുൻ

ജോ ഖലാരാഖ്ചെൻമോ രാഖ്മോ-ആദ്യ താദ്യ ജോ

രുലു രുലു ഹും ജോ ഹും

ജോ രാമോ ജോ രാമോ രാമോ രാമോ -തുൻ ജോ

ഖലാരാഖ്ചെൻമോ അജ ദാജ തുൻ ജോ

രുലു രുലു ഹുങ്  ജോ ഹുങ്

ജോ രാഖ്മോ ജോ രാഖ്മോ ജോ ജോ രാഖ്മോ

വിശുദ്ധ ധർമ്മപാലികേ

ജ്ഞാനസംരക്ഷിണി

ഉത്തമബോധവതീ

കരുണാകരീ

സൂര്യൻ , തന്റെ രശ്മികളാൽ ഈ ഭൂമിയെ വിഴുങ്ങും മുൻപ് നിന്റെ മായയാൽ , നിനക്ക് മുന്നിൽ ആദരവോടെ നിന്നപേക്ഷിക്കുന്ന , വിശിഷ്ടബോധത്തിൽ നിന്നും ഒരുപാട് കാതമകലെ നിൽക്കുന്ന ഈ പ്രാണനുകൾക്ക് , ഉള്ളിലെ ശങ്കകൾക്കും സംശയങ്ങൾക്കും  നിന്റെ വിദൂരദർശനത്താൽ ജ്ഞാനം പകരുക കരുണാസാഗരമേ,,,”

“ചിന്താമണിയിലേക്ക് ഞങ്ങളുടെ ജ്ഞാനത്തെ നയിച്ചാലും,,”

എട്ടു ദിക്കുകളിലേക്കും നോക്കി വട്ടം ചുറ്റി നാബോ ഉറക്കെ പ്രാർത്ഥിച്ചു.

യോറി , നാബോയെ സ്പർശിച്ചു മണി നിർത്താതെ മുഴക്കി.

നാബോ ഉറക്കെ മന്ത്രം ജപിച്ചു.

ജോ രാഖ്മോ ജോ രാഖ്മോ ജോ ജോ രാഖ്മോ -തുൻ

ജോ ഖലാരാഖ്ചെൻമോ രാഖ്മോ-ആദ്യ താദ്യ ജോ

അന്നേരം

ലാമോ ലാത്‌സോയിൽ എങ്ങും കുളിർകാറ്റ് വീശി.

സ്ഫടികതുല്യമായ ജലാശയത്തിലെ ജലം അലകളാൽ ഉലഞ്ഞു.

“യോറി മണിനാദം മുഴക്കി എന്നെ സ്പർശിച്ചു ലാമോ ദേവി മാത്രം ജപിച്ചു നീ എന്നോടൊപ്പം ഈ ജലാശയത്തിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കൂ” വിറച്ചു കൊണ്ട് നാബോ പറഞ്ഞു.

യോറി അപ്രകാരം തന്നെ അനുസരിച്ചു.

ജലാശയമാകെ പ്രകാശരശ്മികളാൽ നിറഞ്ഞു.

അതിനുള്ളിൽ അവർ ഇരുവരും ഒരുമിച്ചു കണ്ടു.

ബഹുവിധവർണ്ണങ്ങളിൽ പ്രകാശിക്കുന്ന ഒരു അത്ഭുത രത്നത്തെ.

അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആ ദൃശ്യം അപ്രത്യക്ഷമായി.

എങ്ങും കുളമ്പടി നാദം കേൾക്കുന്നു.

നാബോ, ചുറ്റും നോക്കി , യോറിയെ മുറുകെപിടിച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടും ജലാശയത്തിലേക്ക് നോക്കി.

ഉലയുന്ന സ്ഫടികജലത്തിൽ തീക്ഷ്‌ണമായ ഒരു പ്രകാശം അവരിരുവരും കണ്ടു.